Duch Boży i duch diabelski.

Duch Boży i duch diabelski

Oznaki ducha diabelskiego

[...]Zamiast zasilać wiarę rozważaniem nauki ewangelicznej, uwaga niektórych zwraca się po wpływem złego ducha ku temu, co bardziej nadzwyczajne, cudowne, co może wykazać naszą wartość, lub na to, co obce naszemu powołaniu. Podsuwa misjonarzowi myśl wstąpienia do kartuzów, a kartuzowi pragnienie nawracania pogan. Lub też przeciwnie, skłania innych do umniejszania roli nadprzyrodzoności, do unowocześniania wiary, np. przez lekturę dzieł liberalnych protestantów.
Jego [diabła] sposób pobudzania nadziei polega na budzeniu zarozumiałości, pragnienia osiągnięcia natychmiastowej świętości bez przejścia koniecznych stopni i drogi wyrzeczenia. Pobudza w nas nawet pewną niecierpliwość w stosunku do nas samych i gniew zamiast skruchy.
Nie tylko nie wpływa na wzrost miłości, lecz pielęgnuje w nas miłość własną, a zależnie od temperamentu i okoliczności wypacza miłość w kierunku sentymentalizmu humanitarnego, pełnego skrajnej pobłażliwości, którą się uważa za wielkoduszność, lub też przeciwnie - zgorzkniałej gorliwości, która na prawo i na lewo strofuje wszystkich, zamiast poprawić siebie; pokazuje nam źdźbło w oku bliźniego, gdy mamy belkę w swoim.[...]

Oznaki Ducha Bożego

Oznaki Ducha Bożego są przeciwne poprzednio opisanym. [...]
Napełnia on prawdziwą pokorą, która zabrania nam wynosić się nad innych, nie lęka się wzgardy, przemilcza otrzymane łaski Boże, nie przeczy im, gdy istnieją, lecz oddaje całą chwałę Bogu.
Skłania nas do karmienia naszej wiary tym, co w Ewangelii najprostsze i najgłębsze, do wiernego trwania przy Tradycji, a unikania nowinek. Ukazuje nam w przełożonych Jezusa Chrystusa; rozwija w nas ducha wiary.[...]

O. Reginald Garrigou-Lagrange OP. Trzy okresy życia wewnętrznego wstępem do życia w niebie.

Tu jest o tej książce:

http://www.traditia.fora.pl/katechizm-nauka-katolicka,15/leczenie-pychy-reginald-garrigou-lagrange-op,9009.html

W tej mojej książce na stronie 609/610.

Metody działania szatana

Działanie diabelskie motywowane jest dwoma czynnikami: nienawiścią do Boga-Stwórcy oraz wściekłą zazdrością do ludzi. Najczęściej szatańskie oddziaływanie objawia się poprzez kuszenie. Dotyczy ono wszystkich ludzi i może nasilać się wobec tych, którzy zabiegają o doskonałość, tzn. kontemplatyków, mistyków, duchownych. Zły duch poprzez poznanie usposobienia, temperamentu, słabostek i naturalnych skłonności dąży do oddziaływania na zmysły, rozbudzenia namiętności oraz rozdrażnienia duchowego.

Działanie szatańskie skrywa się pod pozorami i kłamstwami. Może objawiać się poprzez podrobione charyzmaty i łaski, którymi diabeł chce zwodzić duszę i grupy ludzi. Dlatego tak ważny jest dar rozeznania duchów, czyli umiejętnośc określenia, czy charyzmat i łaska pochodzą od Boga, z natury, czy też są diabelską mystyfikacją.

Najlepszymi sprzymierzeńcami Szatana są zmysły i chwilowe rozdrażnienia nerwowe. Człowiek nieopanowany, który skłonny jest do rozstrojów nerwowych łatwo może ulegać podszeptom diabelskim.
Sianie niepokoju wewnętrznego to jedna z niebezpiecznych broni szatana. Poprzez nadmierne wyobrażenia, wątpliwości, lęki i urojenia diabeł prowadzi do odwrócenia uwagi od rzeczy istotnie ważnych, a w efekcie do paraliżu życia duchowego. Powstaje zamęt i zniechęcenie do spraw duchowych.

Działanie diabła przejawia się w myśl zasady "stracić mało, zyskać wiele". Często pod pozorem dobrej rady i czynienia dobra diabeł skrywa jakiś ważny cel. Np. osobę skłonną do postów nakłania do zwiększenia praktyk pokutnych, co skutkuje pogorszeniem zdrowia oraz zaniechaniem codziennych obowiązków oraz dzieł apostolskich. Diabeł może podsuwać wspaniałe plany dotyczące doskonałości duchowej, czym doprowadza duszę do stanu próżności i pychy.

Szatan działa także na grupy osób i społeczeństwa, oddziałując poprzez demoralizację, pornografię, schizmy, materializm, fałszywe religie i sekty, obniżenie wartości religijnych oraz poprzez ataki na Kościół.

Tekst powstał w oparciu o książkę A. Marchettiego OCD "Zarys teologii życia duchowego

Z buntu i grzechu Szatana , tak jak z buntu i grzechu człowieka , winniśmy wyciągnąć odpowiednie wnioski, przyjmując mądre słowa z Pisma Św., które stwierdza: " Pycha jest przyczyna ruiny." ( Tb.4,13)

Szatan nie czycha na wszystkich ludzi z jednakową wściekłością. Przecietni chrześcijanie i zatwardziali grzesznicy już są w jego mocy. Jego złość wybucha w szczególności przeciw nawróconym, którzy się już wyłamali spod jego panowania. Z zaciekłością występuje przeciwko czcicielom Maryji Dziewicy. Ale jak sam Pan jezus go nazwał ojcem kłamstwa , aby utrudniać nam nawracanie, posługuje sie względem nas podstępami , ukrytym celem, pozorami dobra jak: miłość bliźniego odłączona od milości Boga, pobożność bez podstawy dogmatycznej.

Św. Terenia od Dzieciątka Jezus, aby lepiej wykazać ograniczenia władzy Szatana, posługiwała się przykładem ; porównywała diabła do dużego psa, który nic nie może uczynić dziewczynce, siedzącej na barkach swojego ojca.

" Bóg zsyła zimno stosowne do odzieży."

Słowa Pana Jezusa do św. Katarzyny ze Sieny

Diabeł łowi pozorami dobra (t. 1, s. 125)

Diabeł zaprasza ludzi do wody śmierci, jedynej jaką posiada; oślepia ich rozkoszami i zaszczytami świata; na wędkę przyjemności chwyta ich pozorem dobra. W inny sposób nie mógłby tego uczynić; ludzie schwytać by się nie dali, gdyby nie znajdowali tam czegoś dobrego lub przyjemnego, bo dusza z natury swojej zawsze pragnie dobra.

Pokusy i doświadczenia (t. 1, s. 130)

Jeśli pozwalam diabłu dręczyć ich, dopuszczając liczne pokusy dla wypróbowania ich cnót, jak ci rzekłem powyżej, oni opierają się wolą, którą umocnili we mnie; uniżają się i uważając za niegodnych pokoju i spoczynku ducha, uznają, że zasłużyli na tę mękę i przechodzą ją z weselem i poznaniem siebie, nie czując przygnębienia.

Gdy przyjdzie udręczenie ze strony ludzi, czy choroba, czy ubóstwo, czy utrata stanowiska w świecie, czy śmierć dzieci lub innych stworzeń, które się bardzo kocha (a wszystko to są ciernie, które zrodziła ziemia po grzechu), oni przyjmują wszystko ze światłem rozumu i wiary świętej, patrząc tylko na mnie, który jestem najwyższym Dobrem i mogę chcieć tylko dobra; i dopuszczam to dla ich dobra, z miłości, nie z nienawiści.