Sakrament Pokuty-(Sakrament Pojednania)

Ustanowienie. Każdy grzech jest obrazą nieskończonego Majestatu Boga, a więc tylko Bóg może dokonaną obrazę przebaczyć i grzech odpuścić. Bóg w swej nieskończonej dobroci wyposażył Apostołów oraz ich następców we władzę odpuszczania grzechów i w tym celu ustanowi! Sakrament Pokuty. Upoważniony kapłan może w zastępstwie Boga odpuścić człowiekowi grzechy, o ile ten za nie serdecznie żałuje, przyrzeka poprawę i szczerze się wyspowiada.

Władzy tej udzielił Apostołom Zbawiciel, gdy po Swoim Zmartwychwstaniu rzekł do nich: "Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane " (Jan 20, 23). Uczynił więc Pan Jezus Apostołów sędziami sumień ludzkich, gdyż dał im władzę bądź odpuszczenia, bądź zatrzymania win grzesznikom, którzy wyznając swoje grzechy i poddając się władzy sędziowskiej kapłanów, są oskarżycielami, a równocześnie podsądnymi.

Szafarzami tego Sakramentu są kapłani. Do ważnego wykonania swej władzy sędziowskiej posiadać muszą święcenia kapłańskie i upoważnienie od biskupa jako następcy Apostołów. Podobnie jak sędzia świecki do wykonania urzędu sądowego musi mieć upoważnienie od władzy państwowej, tak i kapłan musi posiadać jurysdykcję od swego biskupa.

[link widoczny dla zalogowanych]

W słowach ustanowienia Sakramentu Pokuty: "Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane", tkwi obowiązek spowiedzi.
Kościół od najdawniejszych czasów tłumaczył i przypominał wiernym potrzebę wyjawienia wszystkich grzechów na spowiedzi.

Świadectwa historyczne stwierdzają, że spowiedź istniała w Kościele Katolickim już w czasach apostolskich, jako święty obowiązek, pochodzący z ustanowienia Bożego.
Dzieje Apostolskie (19, 18 Biblia Ks.Wujka )) świadczą, że w Efezie "I wielu wierzących przychodziło, spowiadając się (do św. Pawła),i wyznając swoje uczynki", tj. przyznawało się do swych grzechów. W katakumbach zaś rzymskich przechowały się rysunki wyobrażające kapłana siedzącego na krześle, a u stóp jego skruszonego grzesznika.
Św. Barnaba, uczeń i towarzysz św. Pawła (+ 60 r.) w liście swoim do chrześcijan pisze: "Spowiadajcie się z grzechów waszych... ta jest bowiem droga do zbawienia". Św. Klemens (+ 100 r.), trzeci następca św. Piotra, w liście swoim do Koryntian mówi: ,,Bóg niczego nie żąda, chyba tylko, aby grzesznik wyznawał Mu swe grzechy". Św. Cyprian (+ 258 r.) woła: "Zaklinam was, bracia moi, abyście wszyscy spowiadali się z grzechów waszych, póki ten, który Boga obraził, cieszy się życiem" (De lapsis 29), a św. Augustyn (+ 430 r.) upomina: "Niech nikt się nie leni wyznać swej rany, bo nie może być bez wyznania uzdrowiony" (Sermo 351, n. 9).

Cerkiew schizmatycka, która oddzieliła się od Kościoła w IX wieku, uznaje spowiedź jako nieodzowny warunek odpuszczenia grzechów. Błędne przeto i bezpodstawne jest twierdzenie protestantów, że spowiedź jest wynalazkiem późniejszych czasów, że jakoby dopiero Innocenty III na 4 soborze laterańskim (1215) wprowadził obowiązek spowiedzi. Wiadomo bowiem, iż ten sobór nie wprowadził żadnej nowości w życiu Kościoła, ale wobec zobojętnienia chrześcijan postawił jako minimum wymagań i obowiązków "spowiadać się przynajmniej raz do roku".

[link widoczny dla zalogowanych]

Ryt Sakramentu spowiedzi został poddany zmianom.W 1977 r. w Kosciele katolickim ogłoszono nowy " ryt pojednania", a termin " spowiedź " odłożono do lamusa historycznych osobliwosci.
Spowiedź jest jednak jednym z elementów , które odrózniają katolików od protestantów, a także innych wyznań i sekt.
Jest to uroczysty obowiązek, w którym penitenci wyznają swoje grzechy i wyrażają prawdziwą skruchę, zobowiązując się do zmiany życia, prosząc o przebaczenie i otrzymują od Kapłana rozgrzeszenie.

W wielu Kosciołach ( zwłaszcza na zachodzie i w Ameryce ) konfesjonały zostały usuniete ( a jak są to nie rzadko mozna w nich zobaczyć , sprzęt do sprzatania, poprostu nieczynne ) a zamieniono je na " pokoje pojednania ), w których Kapłan i penitent rozmawaja ze sobą.

Również to jest echem poglądów Lutra , że spowiedź jest tylko rozpoznaniem przeszłych błędów. i powrotem do spokoju umysłu , bez szczerej skruchy za obrazę Pana Boga . Zaś tradycyjna spowiedź indywidualna została w wielu przypadkach zastąpiona ceremonią zbiorowego rozgrzeszenia, która często sprawowana jest nielegalnie , z pogwałceniem prawa kanonicznego i wbrew życzeniom Ojca św.

Jak Jan Paweł II zasiadł na stolicy Piotra w 1978 r. , to wszystko bardzo głęboko juz zapuścilo korzenie. Cóż mógł zrobić? ano wydawał Adhortacje Apostolskie, Listy . Wymienię tylko Adhortację Apostolska " Reconciliatio et Poeni tentia, Rzym 1984; Adhortacja Apostolska " Pastores dabo vobs, Rzym 1992; List Apostolski " Tertio millennio adveniente, Rzym 1994. Przemówienia publikowane też w "L'Osservatore Romano"
Bardzo dużo tego wszystkiego było, można sie zapoznać z wieloma wypowiedziami Ojca św.

JAN PAWEŁ II
ADHORTACJA APOSTOLSKA
RECONCILIATIO ET PAENITENTIA

Rzym 1984 rok.
(...)
[link widoczny dla zalogowanych]

JAN PAWEŁ II
POSYNODALNA ADHORTACJA APOSTOLSKA
PASTORES DABO VOBIS

Rzym 25 marca 1992 rok.
(...)
[link widoczny dla zalogowanych]

JAN PAWEŁ II
LIST APOSTOLSKI TERTIO MILLENNIO ADVENIENTE

Rzym 10 listopada 1994 rok.
(...)
[link widoczny dla zalogowanych]