Święta Maryjo, módl się za nami!

Święta Maryjo, módl się za nami!

To, co tylokrotnie odmawiamy, chcemy i powinniśmy odmawiać ze zrozumieniem. Dlatego będziemy rozważać wezwania litanii loretańskiej. Nie jest to jakieś dowolne zestawienie poszczególnych uwielbień Maryi, lecz gruntownie obmyślana całość.

Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.

Pierwsze nasze wezwanie Święta Maryjo jest równocześnie jakby nagłówkiem całości, gdyż cała litania ma za przedmiot Maryję.
Lecz cóż ci mówi słowo Maryja?
Dają nam nieco do myślenia ewangeliści przez sposób w jaki piszą o Niej: "A Dziewicy było na imię Maryja" (Łk 1, 27), Z tekstu wyczuwa się, jakby ewangelista chciał zwrócić uwagę na szczególne znaczenie tego imienia. Także Ojcowie św. zajmowali się bardzo gorliwie imieniem Maryja i tłumaczyli je jako morze goryczy lub gwiazda morska.

Święci czerpali z imienia Maryi siłę i pociechę. Z ust św. Franciszka z Asyżu słyszymy zapewnienie: "Gdy wymawiam Zdrowaś Maryjo, wtedy uśmiecha się niebo, radują się aniołowie, ziemia się weseli i drżą szatani". Św. Bernard pisze: "O niepojęta, o najświętsza, godna umiłowania Dziewico, Imię Twoje tyle zawiera słodyczy, że niepodobna, gdy się je wymawia, nie zapłonąć miłością ku tobie i Bogu, który ci je nadał." Zaś bł. Henryk Suzo powiedział: "O słodkie imię Maryja! Czym ty sama będziesz, gdy już imię twoje tak jest godne umiłowania i tyle zawiera słodyczy!"

Cudowna siła imienia Maryi ukazała się naocznie w pamiętnym 1683 roku. Z hasłem bojowym "Maryja!" wyruszył wówczas król Jan III Sobieski przeciw półksiężycowi, który już stał u bram Wiednia. I powalił go na ziemię, mimo olbrzymiej przewagi wroga. Chrześcijańska Europa była ocalona!

Niech wargi twoje zawsze z najwyższą czcią i miłością szepczą to imię. Zwłaszcza w pokusach, w chwilach ciężkich i w walkach. Wzywaj tego imienia w chwili ostatniej, rozstrzygającej, by wtedy ustami i sercem wzywać.

Cytat:

Wzywaj tego imienia w chwili ostatniej, rozstrzygającej, by wtedy ustami i sercem błagać:

"Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci!"