Królowo aniołów, módl się za nami!

Królowo aniołów, módl się za nami!

Doszliśmy do tej części Litanii Loretańskiej, która opiewa uwielbienie Maryi w niebie. Tu czcimy ją jako Królową. Całkiem słusznie. Pochodzi przecież z krwi królewskiej, jest matką największego z królów, Chrystusa, przewyższa cnotami swego życia wszystkich świętych i mieszkańców nieba i jest wyposażona w królewską władzę.

Śpiewamy dlatego z weselem Chrystusowi: "Królowa w złocie z Ofiru stoi po twojej prawicy", obleczona w cnoty wszelakie (Ps 45, 10).Teraz więc będziemy w rozważaniach zagłębiać się w poszczególne tytuły Królowej, naszej Niepokalanej Pani.
Jest ona nazwana Królową aniołów, ponieważ dzięki macierzyństwu bożemu do tego stopnia przepromieniona została bóstwem, że nawet czyste i wzniosłe natury anielskie bledną wobec niej.

Stąd to charakterystyczne zdanie uczonego Suareza: "Maryja w momencie swego poczęcia otrzymała od Boga więcej łask i przywilejów, niż wszystkie chóry anielskie, albowiem była też bardziej przez Boga umiłowana, niż wszystkie duchy czyste".A ponadto jak wysoko wznosi się ponad aniołów jako Matka Boga! Bo i czymże oni są? "Duchami przeznaczonymi do usług, posłanymi na pomoc tym, którzy mają posiąść zbawienie" (Heb 1, 14).A kim jest Maryja? Odpowiedź daje św. Jan Chryzostom: "Maryja jest Matką tego, który rodzi się z Ojca od wieków, którego ludzie i aniołowie znają jako władcę wszechświata. I oto ci stoją przed Boga tronem i z drżeniem i trwogą osłaniają sobie oblicza. Maryja zaś zbliża się swobodnie do tronu Boga i składa w ofierze ród ludzki temu, którego jako matka porodziła". Złóż hołd Królowej aniołów!

Szczególnie zaś przez wielkie poszanowanie tej cnoty, którą przewyższała o całe niebo aniołów i która z nas ludzi czyni aniołów. Chodzi tu o odpowiednią do stanu czystość. Unikaj wszystkiego, co mogłoby ją zbrukać lub narazić na szwank. Albowiem do Maryi odnoszą się słowa: "Która się pasie wśród lilii" (PnP 2, 16).Przyłącz się do chórów niebieskich i wraz z legionami aniołów składaj hołd naszej Pani. Wołaj do niej w radosnym uniesieniu: "Podnieś oczy wokoło i popatrz: Ci wszyscy zebrani zdążają do ciebie. Twoi synowie przychodzą z daleka, na rękach niesione twe córki" (Iz 60, 4).