Św. Augustyn - Historia pewnego nawrócenia.

Wysłany: Pon 11:20, 01 Mar 2010

Za Radiem Watykańskim - ks. Waldemar Turek

Historia pewnego nawrócenia. Czytając Wyznania św. Augustyna…

„Kruszyć pancerz” (Wyznania 5,1)
Środa Popielcowa
[link widoczny dla zalogowanych]

„Niespokojne jest serce nasze” (Wyznania 1,1)
Czwartek po Popielcu
[link widoczny dla zalogowanych]

„Dziękuję Ci za początki moje i niemowlęctwo” (Wyznania 1,6)
Piątek po Popielcu
[link widoczny dla zalogowanych]

Czy to jest owa dziecięca niewinność? (Wyznania 1,7)
Poniedziałek pierwszego tygodnia Wielkiego Postu
[link widoczny dla zalogowanych]

Coraz dalej odchodziłem, coraz dalej od Ciebie (Wyznania 2,1)
Wtorek pierwszego tygodnia Wielkiego Postu
[link widoczny dla zalogowanych]

W Tobie, który przez cierpienie uczysz (Wyznania 2,2)
Środa pierwszego tygodnia Wielkiego Postu
[link widoczny dla zalogowanych]

Wszyscy (…) wysławiali wówczas mojego ojca (Wyznania 2,3)
Czwartek pierwszego tygodnia Wielkiego Postu
[link widoczny dla zalogowanych]

Uciechą było czynienie czegoś, co było zabronione (Wyznania 2,4)
Piątek pierwszego tygodnia Wielkiego Postu
[link widoczny dla zalogowanych]

Pogrążyłem się w romansie… (cfr Wyznania 3,1)
Poniedziałek drugiego tygodnia Wielkiego Postu
[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Wysłany: Wto 21:26, 02 Mar 2010

Kochałem wolność zbiega (Wyznania 3,3)
Wtorek drugiego tygodnia Wielkiego Postu
[link widoczny dla zalogowanych]

Wysłany: Czw 12:39, 04 Mar 2010

Zmarniały nagle wszystkie ambicje światowe (Wyznania 3,4)
Środa drugiego tygodnia Wielkiego Postu
[link widoczny dla zalogowanych]

Umiłowanie mądrości (Wyznania 3,4)
Czwartek drugiego tygodnia Wielkiego Postu
[link widoczny dla zalogowanych]

Wysłany: Pią 14:23, 05 Mar 2010

W swej pysze nie chciałem być dzieckiem (Wyznania 3,5)
Piątek drugiego tygodnia Wielkiego Postu
[link widoczny dla zalogowanych]

Wysłany: Śro 14:42, 10 Mar 2010

Rozprawiali fałszywie o Tobie (Wyznania 3,6)
Poniedziałek trzeciego tygodnia Wielkiego Postu
[link widoczny dla zalogowanych]

Jakże straszne były te stopnie… (Wyznania 3,6)
Wtorek trzeciego tygodnia Wielkiego Postu
[link widoczny dla zalogowanych]

Tak się dzieje wtedy, gdy odstępujemy od Ciebie [Wyznania 3,8]
Środa trzeciego tygodnia Wielkiego Postu
[link widoczny dla zalogowanych]

Wysłany: Pią 14:45, 12 Mar 2010

Przed Tobą płakała nad moją dolą (Wyznania 3,11)
Czwartek trzeciego tygodnia Wielkiego Postu
[link widoczny dla zalogowanych]

Wieńce, które nagradzają zwycięzcę, tak szybko więdną (Wyznania 4,1)
Piątek trzeciego tygodnia Wielkiego Postu
[link widoczny dla zalogowanych]

Wysłany: Pon 19:13, 15 Mar 2010

Pytałem mą duszę, dlaczego jest tak smutna (Wyznania 4,4)
Poniedziałek czwartego tygodnia Wielkiego Postu
[link widoczny dla zalogowanych]

Wysłany: Wto 10:53, 16 Mar 2010

Dziękować Tobie nie umiałem (Wyznania 4,16)
Wtorek czwartego tygodnia Wielkiego Postu
[link widoczny dla zalogowanych]

Wysłany: Śro 11:20, 17 Mar 2010

Łudzą się, że jaśnieją na wysokości jak gwiazdy (Wyznania 5,3)
Środa czwartego tygodnia Wielkiego Postu
[link widoczny dla zalogowanych]

Wysłany: Czw 12:03, 18 Mar 2010

Nie należy niczego uważać za prawdziwe dlatego, że jest kunsztownie sformułowane (Wyznania 5,6)
Czwartek czwartego tygodnia Wielkiego Postu
[link widoczny dla zalogowanych]

Wysłany: Pią 12:43, 19 Mar 2010

Aby naprawić moje życie [Wyznania 5,8]
Piątek czwartego tygodnia Wielkiego Postu
[link widoczny dla zalogowanych]

Wysłany: Pon 22:17, 22 Mar 2010

Czy mogłeś nie wysłuchać jej modlitw? (Wyznania 5,9)
Poniedziałek piątego tygodnia Wielkiego Postu
[link widoczny dla zalogowanych]

Wysłany: Wto 19:01, 23 Mar 2010

Chciwie łowiłem jego słowa, samej zaś treści nie byłem ciekaw (Wyznania 5,13)
Wtorek piątego tygodnia Wielkiego Postu
[link widoczny dla zalogowanych]

Wysłany: Śro 18:51, 24 Mar 2010

Mogłem (...) słuchać razem z wiernymi, jak głosił słowa prawdy (Wyznania 6,3)
Środa piątego tygodnia Wielkiego Postu
[link widoczny dla zalogowanych]

Wysłany: Pią 8:31, 26 Mar 2010

W zaślepieniu napadałem na Kościół katolicki (Wyznania 6,4)

Czwartek piątego tygodnia Wielkiego Postu

Augustyn był zafascynowany osobą Ambrożego, ale widział go na początku znajomości przede wszystkim jako człowieka sukcesu. Był dobrym mówcą, kochanym przez katolików i szanowanym nawet przez ważne osobistości z kręgów pozakościelnych. Kazania i katechezy wygłaszał z głębokim przekonaniem, a to świadczyło o osiągnięciu przez niego wewnętrznego pokoju i szczęścia. Augustyn natomiast nie zdawał sobie sprawy z jego codziennych trudności i walki, jaką toczył z wewnętrznymi i zewnętrznymi wrogami kierowanej przez siebie wspólnoty. Zresztą do tych ostatnich należał też sam Augustyn, który w Wyznaniach tak opisuje swoje ówczesne stanowisko w odniesieniu do Kościoła:

„Coraz bardziej dopiekał mi wstyd, gdy przypominałem sobie, jak długo mnie oszukiwała i wodziła po manowcach ułuda rzekomej pewności, ile rzeczy niepewnych wygadywałem w dziecinnym zabłąkaniu i zapamiętałości tak, jakby były pewnymi. Dopiero później pojąłem nagle, że to były kłamstwa. Pewne było tylko to, że nie było w nich pewności. A ja traktowałem je jako pewne wtedy, gdy w zaślepieniu napadałem na Kościół katolicki. Teraz, chociaż nie przekonałem się jeszcze, że głosi on prawdę, tyle już przynajmniej wiedziałem, że nie naucza tego, o co go tak zażarcie oskarżałem” (Wyznania 6,4, s. 90).

Augustyn ukazuje w Wyznaniach jak zmieniał się jego obraz Kościoła od czasów, gdy go bardzo mocno krytykował aż po dzień, w którym został pasterzem diecezji. Przytoczony tekst zachęca nas do refleksji nad pytaniem: Jak my postrzegamy Kościół i jakie stanowisko zajmujemy w obliczu różnych ataków skierowanych przeciwko wspólnocie założonej przez Chrystusa.

Kilka miesięcy temu Ojciec św. Benedykt XVI zaapelował do dziennikarzy o bardziej obiektywne i rzeczowe przedstawianie spraw kościelnych. Można bowiem dostrzec zastanawiającą pewność w negatywnej interpretacji niektórych wydarzeń, decyzji, tendencji. Owszem, w Kościele znajdują się słabości, grzechy, upadki: wszak stanowi on instytucję, w której elementy boskie przeplatają się z ludzkimi, ale przecież nie można nie zauważać w nim dobra albo go celowo przemilczać. Osoby niewierzące często postrzegają Kościół jako jedną z wielu organizacji religijnych i społecznych, i mają do tego prawo. Jednak bez wiary nie można dogłębnie pojąć teologii chrześcijańskiej, duchowości, koncepcji życia etc. Augustyn zrozumiał to dopiero po przyjęciu chrztu, i wtedy miał odwagę przyznać się do swojego błędu i nieuzasadnionej wrogości.

Nam natomiast, wierzącym, którzy piszemy i mówimy o Kościele, warto przypomnieć to, co swego czasu mówiła św. Teresa od Dzieciątka Jezus w czasach, gdy Kościół poddawany był szczególnej krytyce: J’aime l’Église ma Mère – Kocham Kościół moją Matkę.

Myślę, że św. Augustyn chętnie powtórzyłby te słowa. Świadomość bowiem tego, że nie tylko należymy do Kościoła, ale go tworzymy, co więcej, kochamy Kościół, pozwala nam spojrzeć i ocenić inaczej również słabości i grzechy nasze i naszych współbraci.

ks. Waldemar Turek

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]