Kościół Rzymskokatolicki :: Przegląd tematu - Wielkie Antyfony O

Wysłany: Czw 15:35, 17 Gru 2020 Temat postu:

Od 17 grudnia na każdej Mszy św. pojawiają się w aklamacji przed Ewangelią niezwykłe antyfony. Dowiedz się skąd się wzięły i jaka tajemna wiadomość jest w nich ukryta. Proponuję posłuchać:

http://www.traditia.fora.pl/adwent,24/wielkie-antyfony-o-rekolekcje-ks-dr-reto-nay-z-glorii-tv,8949.html#40355

... i tu jest do poczytania i posłuchania:

https://www.brewiarz.katolik.pl/czytelnia/adwent_o.php3

Wysłany: Wto 11:11, 17 Gru 2019 Temat postu:

Wielkie antyfony. Modlitwa z ukrytą wiadomością

Od 17 grudnia na każdej Mszy św. pojawiają się w aklamacji przed Ewangelią niezwykłe antyfony. Dowiedz się skąd się wzięły i jaka tajemna wiadomość jest w nich ukryta.

17 grudnia zaczyna się w liturgii Kościoła okres bezpośredniego przygotowania do Bożego Narodzenia. Liturgia Godzin przed wieczornym kantykiem “Magnificat” oraz liturgia Mszy św. w aklamacjach przed Ewangelią umieszcza tzw. Wielkie Antyfony. Zwane są one również “Antyfonami O”, ponieważ po łacinie zaczynały się od tej litery-okrzyku. Są wezwaniami do mającego narodzić się Jezusa Chrystusa i stanową prawdziwe perełki teologiczne, świetnie nadające się do codziennego rozważania. Według tradycji ich autorem jest św. Grzegorz Wielki.

Jest w nich również zakodowana tajemna wiadomość. Popatrzmy na Imiona, którymi w tych antyfonach określany jest Zbawiciel: Sapiéntia (Mądrość), Adonái (Władca i Wódz), Radix Iesse (Korzeń Jessego), Clavis David (Klucz Dawida), Oriens (Wschód), Rex (Król), Emmánuel. Jeśli z nich spisać tylko pierwsze litery, w kolejności od ostatniego, otrzymamy łacińskie zdanie:

ERO CRAS!

czyli…

Jutro przybędę!

(...)

https://stacja7.pl/modlitwa/tydzien-wielkich-antyfon/

Wysłany: Wto 17:20, 17 Gru 2013 Temat postu:

Wielkie Antyfony: 17 grudnia, O Sapientia

ks. Paweł Romanowski

17.12.2013

Wielkie Antyfony O, które od 17 grudnia Kościół wprowadza do liturgii, to niezwykłe i głębokie obrazy zbliżające nas do głębi Tajemnicy Wcielenia Syna Bożego. Dzięki odnowieniu naszego spojrzenia na Chrystusa docieramy do wymiarów duchowych i liturgicznych właściwych Mesjaszowi.

Utarło się w słowie, że adwent to czas radosnego oczekiwania na przyjście Chrystusa. Wspominamy wtedy całe, długie historyczne przygotowanie Izraela na spotkanie z Mesjaszem. Dzisiaj dodajemy do tego rozumienia osobistą nadzieję na spotkanie z Nim na końcu czasu, poprzedzone chwilę własnej śmierci, kiedy każdy z nas ujrzy Oblicze Boga w sposób szczególny, nieskończenie uszczęśliwiający. Nie jest to jednak cała prawda o czasie adwentu. Chrystus nie zmusza nas do czekania na spotkanie ze Sobą aż do czasów ostatecznych, bowiem za każdym razem, kiedy przyjmujemy Eucharystię, spotykamy się z Nim realnie. Zetknięcie z żywym Bogiem w sakramencie jest nie tyle ostatecznym spotkaniem, co najważniejszym wydarzeniem ożywiającym naszą codzienność. Kościół pierwszych wieków, który nie mógł się doczekać powtórnego przyjścia Chrystusa, pogodził się z koniecznością oczekiwania jedynie dzięki Eucharystii.

Adwent umożliwia nam odkrywanie całej pełni Tajemnicy, jaką przynosi Chrystus. To bardzo ważne, bo skupianie się jedynie na wzruszających obrazach Jezusa w postaci małej, bezsilnej dzieciny w betlejemskiej stajence, nie pozwala na odkrycie Boga i Człowieka w całej prawdzie Objawienia.

Wielkie Antyfony O, które od 17 grudnia (w czasie bezpośredniego przygotowania do Uroczystości Bożego Narodzenia) Kościół wprowadza do liturgii, to niezwykłe i głębokie obrazy zbliżające nas do głębi Tajemnicy Wcielenia Syna Bożego. Dzięki odnowieniu naszego spojrzenia na Chrystusa docieramy do wymiarów duchowych i liturgicznych właściwych Mesjaszowi. Pozwala to na przeżywanie adwentu nie tylko jako czasu historycznego oczekiwania, ale przede wszystkim realnego spotkania i jedności, dzięki bóstwu Jezusa wcielonemu najpierw w ludzką naturę, a następnie w eucharystyczny Pokarm i Napój.

Z historii liturgii dowiadujemy się, że Wielkie Antyfony powstały już w VI wieku i na początku używane były w czasie od 6 do 13 grudnia (od wspomnienia św. Mikołaja do św. Łucji). Ciekawe, że kiedy ułożymy je w odwrotnym porządku niż występują w liturgii, to z pierwszych liter tytułów Mesjasza (Emanuel, Rex, Orient, Clavis, Radix, Adonai, Sapientia) otrzymamy tekst ERO CRAS– „będę jutro” korespondujący ze słowami Jezusa zaczerpniętymi z Apokalipsy: „zaiste, przyjdę niebawem” (Ap 22,20). Na oczekiwanie Kościoła, Jezus odpowiada umocnieniem płynącym ze Swojej obecności.

W średniowieczu antyfony cieszyły się niezwykłą popularnością. Świadectwa historyczne tego okresu notują, że w katedrach i opactwach intonowano je bardzo podniośle, według z góry ustalonej stałej hierarchii: pierwszą: O, Sapientia intonował przeor, drugą: O, Adonai – opat, O, Clavii i następne, kolejni w hierarchii starszeństwa. W momencie śpiewania antyfony dzwonił największy dzwon katedry, aby w ten sposób uroczyście obwieścić i przypominać niezwykłą chwilę nadejścia Mesjasza. Materiałem, jaki posłużył do budowy antyfon są w większości teksty biblijne pochodzące z Ksiąg prorockich i mądrościowych. Nieliczne frazy będące łącznikami nawiązują zaś do znanych motywów biblijnych. Trudno powiedzieć, dlaczego antyfony zawierają tylko tych siedem tytułów mesjańskich. Nie ulega jednak wątpliwości, że są one ułożone i dobrane w sposób niezwykle sugestywny i pojemny znaczeniowo. Są więc dla nas wielką pomocą w skutecznym przyjmowaniu Słowa Bożego i – na wzór Maryi– życiu nim na co dzień.

O Mądrości, któraś wyszła z ust Najwyższego, dosięgając mocą od końca do końca i wszystko urządzając łagodnością, przyjdź ku nauczaniu nas dróg roztropności.

Otwierająca adwentową serię antyfona: O Sapientia ukazuje Mesjasza, którego najważniejszym atrybutem jest mądrość, świadcząca o potędze Boga i jego nieograniczonej władzy nad wszystkim. Nie chodzi tu o wiedzę, czy jakiś rodzaj inteligencji, ale o wszechmocną, życiodajną moc, właściwą samemu Bogu.

Wyrażając się w słowie i historycznych wydarzeniach, poprzez wieki uskuteczniała ona Boży plan naprawy świata. Słowa antyfony pochodzą z dwóch ksiąg sapiencjalnych: Mądrości Syracha (Syr 24,3–22) i Mądrości (Mdr 8,1). W tekstach tych, autorzy biblijni mówią o boskim pochodzeniu mądrości, która tak samo jak słowo stwórcze – ożywiające tchnienie, wypowiedziane na początku historii stworzenia i zbawienia, pochodzi od Najwyższego (Rdz 1,3; 2,7). Mądrość, która jest wieczna jak sam Bóg zostaje przypisana i utożsamiona z Logosem, Odwiecznym Synem Bożym (J 1,1–2), który również posiada moc stwórcza i życiodajną (J 1,3–4; Kol 1,16).

Przybywający do nas, obiecany Mesjasz to uosobienie odwiecznej, nieskończonej mądrości Bożej. Wraz z Ojcem jest On współtwórcą i wzorem wszystkiego, co zostało stworzone. Dziś ta mądrość wyraża się w darze nowego życia, jakie ze sobą niesie Zbawiciel, doprowadzając wszystko do, zaplanowanej przez Boga na początku świata, doskonałości. Przez grzech utraciliśmy jedność z Bogiem. Dzięki boskiej mądrości, przychodzący Mesjasz na nowo pozwala nam nawiązać utraconą jedność ze Stwórcą. Mądrość ta pozwala podtrzymać stworzenie przy życiu, ujawniając się w opiekuńczej obecności. Jako opatrzność Boża towarzyszy człowiekowi chroniąc go przed grzechem oraz pomagając powstać z niego do lepszego życia.

Mądrościowe teksty, z których zaczerpnięty jest obraz Mesjasza – Mądrości mówią o stałym towarzyszeniu Boga każdemu człowiekowi, jak kiedyś w słupie obłoku, aby przebywać wśród swego ludu, pocieszać go i doprowadzać do pełniejszego rozkwitu (Syr 24,13–22). Tak jest do dziś – dzięki liturgii, która umożliwia nam spotkanie z Mesjaszem bez przeszkód i ograniczeń płynących z ludzkiej ułomności. Dzięki Objawieniu wiemy, że mądrość odwieczna to Chrystus, który w jedności z Ojcem od wieków towarzyszy człowiekowi, rzucając światło swej mądrości na poplątane nieraz drogi ludzkiego życia. Jest źródłem prawego, mądrego życia. Mesjasz jest z jednej strony pełnym mocy nieugiętym sługą Bożym, z drugiej zaś delikatnym i wyrozumiałym towarzyszem ludzkiej niedoli (J 2,13–16; Łk 15,4–7). Posłusznym wobec Ojca i Prawa, ale również pełnym miłosierdzia wobec skruszonych grzeszników. Jego mądrość podnosi to co upadło i się zagubiło Ojcu Przedwiecznemu, szuka by nikogo nie pominąć, nie pozostawić samemu sobie. Te właśnie mesjańskie cechy, zgodnie z odwieczną mądrością, dają gwarancję skuteczności spełnienia misji odkupienia ludzkości. Tą mądrością, Mesjasz obejmuje wszystko bez ograniczeń, co podkreśla antyfona w słowach „od krańca do krańca” (Mdr 8,1), a więc od aktu stworzenia, poprzez odkupienie.

Słusznie więc Kościół prosi Mesjasza–Mądrość o dar roztropności, gdyż odpowiedzią na Mądrość jest cnota roztropności, czyli umiejętność prowadzenia wartościowego, mądrego życia, zgodnego z wolą Chrystusa. Kościół w ten sposób chce upodobnić się do Mesjasza, co umocni zbawcze dary przez niego przyniesione oraz pozwoli skuteczniej współpracować z Nim w nieskończenie mądrym planie odnawiania człowieka. Mądrość, która ma emanować z naszego życia ma, podobnie jak ta mesjańska, podnosić z łagodnością tych, którzy pogubili łaskę wiary. Swoją życiową postawą mamy zachęcać wszystkich, którzy jeszcze nie poznali lub nie doświadczyli nieskończonej a ożywiającej mądrości Bożej.

http://www.liturgia.pl/artykuly/Wielkie-Antyfony-17-grudnia-O-Sapientia.html

Wysłany: Sob 19:06, 22 Gru 2012 Temat postu:

W temacie "Wielkich Antyfon O"

Adwent - Wielkie antyfony O!

W ostatnim tygodniu Adwentu, bezpośrednio przed Bożym Narodzeniem, w liturgii Nieszporów pojawiają się tzw. wielkie antyfony, czasami także zwane antyfonami "O", jako że każda z nich od tego wykrzyknika się zaczyna. Obecnie mamy ich siedem, chociaż w ciągu wieków liczba ta się zmieniała. Ktoś kiedyś porównał te antyfony do statków, napełnionych Bożymi obietnicami i zapowiedziami Mesjasza - bo każda z nich sięga do tekstów proroków Pierwszego Przymierza. Jednocześnie pokazują one rozwój historii zbawienia, od samych początków stworzenia.

17 XII

(...)

całość do poczytania i wysłuchania tych antyfon tu:

https://www.brewiarz.katolik.pl/czytelnia/adwent_o.php3

Wysłany: Sob 19:04, 22 Gru 2012 Temat postu:

"Wielkie Antyfony O"

Co ma Mądrość do Chrztu Dzień 1.

Pierwsza wielka antyfona. O Sapientia czyli O Mądrości!

O Mądrości, która wyszłaś z ust Najwyższego, Ty obejmujesz wszechświat od końca do końca i wszystkim rządzisz z mocą i słodyczą, przyjdź i naucz nas dróg roztropności.
(...)
https://www.gloria.tv/video/gjCmQJXmZBfD24nsdbWNNp4DU

"O Adonai" Dzień 2.

Druga wielka antyfona "O Adonai" ma coś wspólnego z Sakramentem Pokuty. Chcesz się dowiedzieć co? Posłuchaj.

O Adonai, Wodzu Izraela, Tyś w krzaku gorejącym objawił się Mojżeszowi i na Syjonie dałeś mu Prawo, przyjdź nas wyzwolić swym potężnym ramieniem.
(...)
https://www.gloria.tv/video/9GA3fhVcp2Dz1TbLxgiyAc2kx

Drzewo Krzyża a Korzeń Jessego. Dzień 3.

Trzecia wielka antyfona 'O" ma coś wspólnego z drzewem krzyża i brzmi następująco:

O Korzeniu Jessego, który się wznosisz jako znak dla narodów, przed Tobą zamilkną królowie, a ludy będą się modlić do Ciebie, przyjdź nas wyzwolić już dłużej nie zwlekaj.
(...)
https://www.gloria.tv/video/7ZGXBDy3ctdp4jYgX7QAcjpKh

Co otworzy nam Klucz Dawida Dzień 4.

Czwarta wielka antyfona. Dlaczego antyfona w adwencie mówi o więzieniu? Posłuchaj.

O Kluczu Dawida i Berło domu Izraela, Ty który otwierasz a nikt zamknąć nie zdoła, zamykasz a nikt nie otworzy, przyjdź i wyprowadź z więzienia człowieka pogrążonego w cieniu śmierci.
(...)
https://www.gloria.tv/video/3FvL68ZfMZd31frPsBoEr2huP

O Zachodzie! Nie, O Wschodzie! Dzień 5.

Piąta wielka antyfona. Wszyscy się tak niecierpliwią jak trafić na zachód. A tym czasem bardzo ciekawa rzecz pochodzi ze Wschodu. Dowiedz się jaka.

O Wschodzie, Blasku światłości wieczystej i Słońce sprawiedliwości, przyjdź i oświeć żyjących w mroku i cieniu śmierci.
(...)
https://www.gloria.tv/video/zTgAKVwaEqKZ3LSDJo8ZKdFhr

Sługą czego jest ten Król Dzień 6.

Szósta wielka antyfona. Dlaczego kapłani ubierają się jak królowie?

O Królu narodów przez nie upragniony, kamieniu węgielny Kościoła, przyjdź zbaw człowieka, którego utworzyłeś z prochu ziemi.
(...)
https://www.gloria.tv/video/XyiAMBQnZqDp2uBVmTgKgzchp

O Emmanuel. Dzień 7.

Co ma przyjście Zbawiciela wspólnego z naszą śmiercią?

O Emmanuelu, nasz Królu i Prawodawco, oczekiwany zbawicielu narodów, przyjdź, aby nas wybawić nasz Panie i Boże.
(...)
https://www.gloria.tv/video/2fjH7XRhTJrk2Wtm4Yv9R126u

Wcześniejsze nagrania z tych rekolekcji:
http://www.gloria.tv/?album=5323

Rekolekcje adwentowe online ks. dr Reto Nay z Glorii.TV

Błogosławiony czas adwentu schyla się ku końcowi.

Dla tych, którzy w zabieganiu pracy i studiów nie zdążyli pójść na rekolekcje, albo dla tych, którzy po prostu pragną się wyciszyć przed Bożym Narodzeniem, międzynarodowy katolicki portal Gloria.TV proponuje możliwość wysłuchania konferencji rekolekcyjnych online.

Temat bardzo aktualny, bo dotyczy Wielkich Antyfon O, śpiewanych podczas nieszporów właśnie w tej końcowej fazie adwentu.

Czy znasz Wielkie “Antyfony O”?

Zapowiedź rekolekcji adwentowych na Glorii.TV.
O Mądrości? A może o Kluczu Dawida?
Jak się mamy zwracać do Tego, który będąc Bogiem przyjął człowieczeństwo?
(...)
https://www.gloria.tv/video/1RtthuykMcGxDub9XazrvZBn1

Tu na forum mamy jeden wątek z ks. dr Reto Nay, a mianowicie Msza Święta celebrowana w starym obrządku przez Ojca Reto Nay.