 Wysłany:
Czw 12:22, 22 Lis 2018 Temat postu: |
| Czymże bylibyśmy bez Chrystusa?
(...) Chrystus pouczył nas o bożej sprawiedliwości, która wszystko zrówna. Jest dziś wielu godnych towarzyszy ewangelicznego bogacza i hulaki, ale także wielu podobnych ma ubogi Łazarz. Złym niejednokrotnie powodzi się dobrze, dobrym zaś źle. Cierpliwości! Wyrównanie nastąpi w wieczności. Tam każdy hulaka usłyszy: "Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz" (Łk 16, 25). |
| Wysłany:
Czw 20:36, 26 Lis 2015 Temat postu: Czymże bylibyśmy bez Chrystusa? - rozmyślania |
| "Wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata" (Mt 13, 35).
Czymże bylibyśmy bez Chrystusa? Co byśmy wiedzieli bez Chrystusa? Świat i życie byłyby dla nas księgą zamkniętą na siedem pieczęci. Ale przyszedł nasz Bóg, pełen dobroci i miłości ku ludziom Odkupiciel, by objawić, co było ukryte i niedostępne nawet dla największych mędrców. Chrystus objawił nam sens życia. Pouczył nas, że jesteśmy stworzeni po to, żeby Boga znać, kochać Go, służyć Mu i w ten sposób dostać się do nieba. Który z mędrców świata pogańskiego znał tę prostą naukę? Chrystus uchylił zasłonę z najgłębszych tajemnic. Z tajemnicy Trójcy Przenajświętszej, Opatrzności Bożej, Najświętszej Eucharystii, rządów bożych nad światem, wieczności. Który z mędrców starego świata znał je? Chrystus objawił nam wartość cierpień. Są one albo karą za grzechy, albo drogocennym darem dobrego Ojca niebieskiego, który chce, byśmy w ten sposób uszlachetnili dusze nasze i dojrzeli dla nieba. A kto rozumiał w ten sposób w świecie pogańskim? Chrystus wtajemniczył nas w znaczenie śmierci. Śmierć to nie karkołomny skok w ciemność czy w nicość. Nie, On uroczyście zapewnia, że Bóg jest Bogiem żywych, że dusza ludzka nie może być zabita, że istnieje zmartwychwstanie, jak on sam zmartwychpowstał. Kto o tym wiedział przed Chrystusem? Chrystus pouczył nas o bożej sprawiedliwości, która wszystko zrówna. Jest dziś wielu godnych towarzyszy ewangelicznego bogacza i hulaki, ale także wielu podobnych ma ubogi Łazarz. Złym niejednokrotnie powodzi się dobrze, dobrym zaś źle. Cierpliwości! Wyrównanie nastąpi w wieczności. Tam każdy hulaka usłyszy: "Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz" (Łk 16, 25). Bądź wdzięczny dobremu Panu. Stój przy nim wiernie w wierze i miłości. Bez niego chodzisz w mrokach. On "was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła" (1 P 2, 9). Z Rozmyślań z Bogiem dla świeckich za msza net |