Kościół Rzymskokatolicki :: Przegląd tematu

Wysłany: Nie 17:39, 08 Lip 2018 Temat postu:

"Nie bójmy się, że Maryja przesłoni nam Chrystusa, Ona jest po to, aby do Niego prowadzić".
Stefan Kard. Wyszyński.

"Bóg nie chce inaczej udzielać się światu, jak tylko z ramion Maryi".
Stefan kard. Wyszyński.

"Zawsze, gdy jest szczególnie ciężko, gdy ciemności ogarniają ziemię, a słońce już gaśnie i gwiazdy nie dają światłości, trzeba wszystko oddawać Maryi".
Stefan kard. Wyszyński.

"Po Bogu w Trójcy Jedynym, nie mamy nikogo bliższego nad Matkę Słowa Wcielonego. Gdy więc szukamy w naszych myślach modlitewnych, z kim mielibyśmy rozmawiać, komu mielibyśmy się zwierzyć, z kim naszą samotność dzielić, to chyba z Nią".
Stefan kard. Wyszyński.

Zapomniane prawdy o Matce Bożej

Teologia katolicka mówi o szczególnej czci należnej Matce Bożej – mniejszej od czci Boga, lecz większej od czci pozostałych stworzeń. Najświętsza Dziewica przewyższa zarówno świętych, jak i anioły i pozostaje nieocenioną Orędowniczką u tronu Stwórcy. Dziś często zapomina się o Niej w imię zbliżenia z protestantami. Dlatego też przypominamy wybór ważnych dokumentów Kościoła na temat Niepokalanej.

Boże Macierzyństwo

Sobór Efeski już w 431 roku ogłosił prawdę o Bożym Macierzyństwie „wierzymy więc, że Pan nasz Jezus Chrystus, Jednorodzony Syn Boży, jest doskonałym Bogiem i doskonałym człowiekiem, złożonym z rozumnej duszy oraz ciała, zrodzony z Ojca przed wiekami co do Bóstwa, a w ostatnich czasach dla nas i dla naszego zbawienia z Maryi Dziewicy co do człowieczeństwa; współistotny Ojcu co do Bóstwa i współistotny nam co do człowieczeństwa. Nastąpiło bowiem zjednoczenie dwóch natur. Dlatego wyznajemy jednego Chrystusa, jednego Syna, jednego Pana. Z racji zjednoczenia bez pomieszania wierzymy, że święta Dziewica jest Bogarodzicą, ponieważ Słowo Boże się wcieliło, stało się człowiekiem i od chwili swego poczęcia zjednoczyło się ze świątynią, którą z Niej wzięło”. (Sobór w Efezie / opoka.org.pl).

Dziewictwo Matki Bożej

Prawda o Dziewictwie Matki Bożej została ogłoszona przez Papieża Marcina I na Synodzie Laterańskim w Rzymie w roku 649. O wywodzącej się z pierwszych stuleci chrześcijaństwa wierze w Dziewictwo uczy też Katechizm. Jak czytamy „już w pierwszych Symbolach wiary Kościół wyznawał, że Jezus został poczęty jedynie przez moc Ducha Świętego w łonie Dziewicy Maryi, stwierdzając także aspekt cielesny tego wydarzenia: Jezus został poczęty z Ducha Świętego, bez nasienia męskiego. Ojcowie Kościoła widzą w dziewiczym poczęciu znak, że to rzeczywiście Syn Boży przyszedł w człowieczeństwie podobnym do naszego.

W ten sposób mówi św. Ignacy Antiocheński (początek II wieku): Jesteście mocno przekonani, że nasz Pan jest rzeczywiście z rodu Dawida według ciała. Synem Bożym według woli i mocy Bożej; prawdziwie narodzonym z Dziewicy”. (Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 496).

Niepokalane Poczęcie

Z kolei w 1854 roku Pius IX, pozostając w zgodzie z wielowiekową Tradycją, ogłosił dogmat Niepokalanego Poczęcia: „po przedstawieniu Bogu przez Jego Syna naszych nigdy nieustających pokornych i popartych postem prywatnych oraz publicznych próśb Kościoła, aby mocą Ducha Świętego raczył pokierować i wesprzeć nasz umysł, wybłagawszy wsparcie całego niebieskiego dworu oraz zawezwawszy z westchnieniem Ducha Pocieszyciela i za Jego natchnieniem na chwałę Świętej i Niepodzielnej Trójcy, na cześć i uwielbienie Bogurodzicy Dziewicy, dla wywyższenia wiary katolickiej i rozkrzewienia religii chrześcijańskiej, powagą Pana naszego Jezusa Chrystusa, świętych Apostołów Piotra i Pawła oraz naszą ogłaszamy, orzekamy i określamy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swojego poczęcia – mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmogącego Boga oraz ze względu na przewidywane zasługi Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego – została zachowana wolna od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć” (Pius IX, Ineffabilis Deus / mbnp.religia.net).

Wniebowzięcie Matki Bożej

Pius XII, zgodnie z wielowiekowymi wierzeniami Kościoła ogłosił zaś dogmat o Wniebowzięciu Matki Bożej. Jak napisał w 1950 roku „dlatego zaniósłszy do Boga wielokrotne korne błaganie i wezwawszy światła Ducha Prawdy, ku chwale Boga Wszechmogącego, który szczególną Swą łaskawością obdarzył Maryję Dziewicę, na cześć Syna Jego, nieśmiertelnego Króla wieków oraz Zwycięzcy grzechu i śmierci, dla powiększenia chwały dostojnej Matki tegoż Syna, dla radości i wesela całego Kościoła, powagą, Pana Naszego Jezusa Chrystusa, świętych Apostołów Piotra i Pawła oraz Naszą ogłaszamy, wyjaśniamy i określamy, jako dogmat przez Boga objawiony, ŻE NIEPOKALANA BOGARODZICA ZAWSZE DZIEWICA MARYJA, PO ZAKOŃCZENIU BIEGU ŻYCIA ZIEMSKIEGO, ZOSTAŁA Z CIAŁEM I DUSZĄ WZIĘTA DO NIEBIESKIEJ CHWAŁY” (Pius XII, Munifficentisimus Deus / opoka.org.pl).

Szczególne zjednoczenie z Chrystusem

Sobór Watykański II zwraca uwagę na współpracę Matki Bożej z dziełem Chrystusa „Błogosławiona Dziewica, przeznaczona od wieków łącznie z wcieleniem Słowa Bożego na Matkę Boga, stała się tu na ziemi, z postanowienia Opatrzności Bożej, Matką-żywicielką Boskiego Odkupiciela, w sposób szczególny przed innymi szlachetną towarzyszką i pokorną służebnicą Pana. Poczynając, rodząc, karmiąc Chrystusa, ofiarując Go w świątyni Ojcu i współcierpiąc z Synem swoim umierającym na krzyżu, w szczególny zaiste sposób współpracowała z dziełem Zbawiciela przez wiarę, nadzieję i miłość żarliwą dla odnowienia nadprzyrodzonego życia dusz ludzkich. Dlatego też stała się nam matką w porządku łaski”. (Sobór Watykański II, Lumen gentium, n. 61 / nonpossumus.pl)

Na ogromne znaczenie Matki Bożej dla zbawienia ludzi zwraca uwagę też inny dokument Vaticanum II „doskonałym wzorem takiego życia duchowego i apostolskiego jest Najświętsza Maryja Panna, Królowa Apostołów, która w czasie życia ziemskiego, podobnego do innych, pełnego trosk rodzinnych i pracy, jednoczyła się zawsze najściślej ze swoim Synem i współuczestniczyła w całkiem szczególny sposób w dziele Zbawiciela; teraz zaś wniebowzięta, dzięki swej macierzyńskiej miłości opiekuje się braćmi swego Syna, pielgrzymującymi jeszcze oraz narażonymi na niebezpieczeństwa i utrapienia, dopóki nie zostaną doprowadzeni do szczęśliwej ojczyzny". Niech wszyscy z wielką pobożnością oddają jej cześć i niech powierzają jej macierzyńskiej opiece swoje życie i apostolstwo”. (Sobór Watykański II, Dekret o apostolstwie świeckich Apostolicam Actuositatem n. 4/ zaufaj.com).

Przewyższa wszelkie stworzenia

Niepokalana według encykliki Piusa XII przewyższa wszelkie stworzenia. Jak pisze ten papież „albowiem, prawdę mówiąc, w pełnym właściwym i absolutnym znaczeniu jeden jest Król, Jezus Chrystus, Bóg-Człowiek; lecz i Maryja, choć tylko w pewnej mierze i tylko analogicznie – jednakże jako Matka Chrystusa – Boga, jako wspólniczka w dziele Boskiego Odkupiciela, w Jego zapasach z wrogami, jak i w zwycięstwie nad nimi – uczestniczy również w królewskiej godności. Z tego bowiem zjednoczenia z Chrystusem Królem, taki osiąga blask i dostojeństwo, że przewyższa nim wielkość wszechrzeczy stworzonych; z tego zjednoczenia z Chrystusem wywodzi się Jej władza królewska, na mocy której może Ona szafować skarbami królestwa Boskiego Zbawcy; z tego wreszcie zjednoczenia z Chrystusem wypływa nieprzebrana skuteczność Jej matczynego pośrednictwa u Syna i Ojca.

Nie ma więc wątpliwości, że Najświętsza Maryja Panna góruje swą godnością nad wszystkimi stworzeniami i po Synu Swoim dzierży prym nad wszystkim. Ty wreszcie – mówi św. Sofroniusz – przewyższasz wszelkie stworzenia. Cóż może być szczytniejszego nad radość z tej przyczyny, o Matko Dziewico?. Do tego uwielbienia dorzuca św. German swe hołdy: Twa godność i chwała przechodzi wszelkie stworzenie; ponad Anioły Twoja dostojność, a św. Jan Damasceński posuwa się aż do zdania: jest nieskończona różnica między sługami, a Matką. (Pius XII, Ad Caeli Reginam, n. 12 / opoka.org.pl)

https://www.pch24.pl/zapomniane-prawdy-o-matce-bozej,61249,i.html