Wniebowstąpienie Pańskie

Po swym zmartwychwstaniu Chrystus ukazywał się uczniom, zaś czterdziestego dnia na ich oczach wzniósł się do nieba z Góry Oliwnej. Określenie "Wniebowstąpienie Pańskie" pochodzi z opisu, przekazanego przez św. Łukasza w Dziejach Apostolskich (Dz 1, 9-11). Ewangeliści piszą o tym fakcie niewiele. Mateusz w ogóle nie mówi o wniebowstąpieniu, Marek wspomina lakonicznie: "Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba" (Dz 16, 19). Jan wzmiankuje w formie przepowiedni. Miejscem wniebowstąpienia Jezusa była Góra Oliwna. Z tej góry, gdzie rozpoczęła się męka Chrystusa, wzięła początek także Jego chwała. Jezus polecił Apostołom, aby nie odchodzili z Jerozolimy, lecz by oczekiwali spełnienia obietnicy Zesłania Ducha Świętego (por. Dz 1, 4-5). Po powrocie do Jerozolimy Apostołowie "trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego" (Dz 1, 14).

Czterdziestego dnia od uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego przeżywamy uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego ( czwartek ) Uroczystość Wniebowstąpienia łączył pierwotny Kościół z tajemnicą Zesłania Ducha Świętego na Apostołów. Dopiero od IV w. przyjęła się w całym Kościele osobna uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego.
Uroczystość Wniebowstąpienia łączył pierwotny Kościół z tajemnicą Zesłania Ducha Świętego na Apostołów. Historia liturgii zna tę uroczystość dopiero od IV w. O tym święcie pisze Eteria w swoim pamiętniku. Potwierdza je św. Augustyn (+ 430), gdy pisze: "Dzień dzisiejszy świętują na całym świecie".

Św. Leon I Wielki (+ 461) poświęca tej tajemnicy dwa kazania.

"Po błogosławionym zmartwychwstaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa, którego wskrzesiła moc Boża dnia trzeciego jako świątynię rozwaloną, dzisiaj najmilsi, upływa dzień czterdziesty, przeznaczony najświętszym wyrokiem dla naszego pouczenia, aby widokiem zmartwychwstałego ciała umocniła się wiara nasza... Zaiste wielka i nieopisana była przyczyna szczęścia Apostołów, kiedy widzieli, jak na oczach tłumu wstępowała natura rodzaju ludzkiego ponad wszystkie stworzenia niebieskie, bijące godnością chóry aniołów, a nawet ponad zastępy archaniołów się wznosząc i dochodząc do granic Bóstwa - bowiem Syn Boży ją sobie poślubił. Dlatego wyniesienie Chrystusa jest równocześnie i naszym także wyniesieniem: co bowiem pochodzi z Głowy, spada i na ciało. Dzisiaj bowiem nie tylko zostaliśmy umocnieni w posiadaniu nieba, lecz wznieśliśmy się wyżej dzięki łasce Chrystusa, niż utraciliśmy przez zazdrość szatana. Jak bowiem zawzięty nieprzyjaciel zrzucił nas z posiadłości niebieskich, tak nas jako braci swoich syn Boży społem po prawicy Ojca umieszcza".

Dni następujące po Wniebowstąpieniu Pańskim przygotowują wiernych na przyjęcie Ducha Świętego. Czytania liturgiczne w tym czasie zawierają opis obietnicy zesłania Ducha Świętego, w kościołach odprawiana jest Nowenna do Ducha Świętego. Z ołtarza zabiera się figurę Chrystusa Zmartwychwstałego; pozostają natomiast paschał i krzyż z przewieszoną czerwoną stułą.

Wniebowstąpienie jest dniem królewskiej intronizacji Chrystusa, tryumfem, jaki przygotowuje swojemu Synowi Bóg Ojciec.
Warto podkreślić, że Pan Jezus wstąpił do nieba nie sam, ale wziął ze sobą wszystkie dusze świętych z otchłani. W czasie rozłąki z ciałem przed swoim zmartwychwstaniem odwiedził je w otchłani i zapowiedział im rychłe wybawienie. Dzisiaj spełnia obietnicę i triumfalnie wprowadza je do nieba. Ten dzień jest więc ważnym wydarzeniem dla całego rodzaju ludzkiego. Miejsce zbuntowanych aniołów zajmują w niebie dusze ludzkie, aby na końcu świata mogły wejść także do chwały ich uwielbione ciała.

Na świętowane dziś wydarzenie używamy określenia "wniebowstąpienie", gdyż Chrystus własną mocą wstąpił na niebiosa. Swoją Matkę natomiast, a kiedyś także nas wszystkich, Chrystus zabierze do nieba. Stąd mówimy o "wniebowzięciu".

[link widoczny dla zalogowanych]

Cytat:

Czterdziestego dnia od uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego przeżywamy uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego ( czwartek )

W Polsce po raz pierwszy Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego obchodzono w niedzielę (siódmą po Wielkanocy) w 2004 roku.
Tę bezsensowną zmianę wprowadzono tzw. dekretem dotyczącym świąt zniesionych w Polsce (dekret Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów z dnia 4 marca 2003 r., 1784/01/L) na prośbę prymasa Polski, Józefa kard. Glempa.
Dlaczego tak? - nie wiem. A tym, że ta zmiana zachwiała liturgiczno-obrzędową logikę nikt się już nie przejmuje (miało być 40 dni po Wielkanocy) , w poniedziałek, wtorek i środę są dni krzyżowe; ale dziewięć dni przed Zesłaniem Ducha Św.nowenna do Ducha Św. która też już nie ma dziewięć dni, a siedem. ( siedem dni to nie nowenna ).

Dni Krzyżowe:
(...)
http://www.traditia.fora.pl/pan-jezus,18/dni-krzyzowe,454.html

Cytat:

W Polsce po raz pierwszy Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego obchodzono w niedzielę (siódmą po Wielkanocy) w 2004 roku.
Tę bezsensowną zmianę wprowadzono tzw. dekretem dotyczącym świąt zniesionych w Polsce (dekret Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów z dnia 4 marca 2003 r., 1784/01/L) na prośbę prymasa Polski, Józefa kard. Glempa.
Dlaczego tak? - nie wiem. A tym, że ta zmiana zachwiała liturgiczno-obrzędową logikę nikt się już nie przejmuje (miało być 40 dni po Wielkanocy) , w poniedziałek, wtorek i środę są dni krzyżowe; ale dziewięć dni przed Zesłaniem Ducha Św.nowenna do Ducha Św. która też już nie ma dziewięć dni, a siedem. ( siedem dni to nie nowenna ).

Wg. tradycyjnego kalendarza liturgicznego maj 2009 , 21. czwartek - Wniebowstąpienie Pańskie

Wniebowstąpienie jest ukoronowaniem Zmartwychwstania. Pascha - Przejście Pańskie osiąga w tej tajemnicy swój kres. Człowieczeństwo Zbawiciela otrzymuje najwyższą chwałę w nagrodę za doskonałe posłuszeństwo wobec Ojca. Wejście Chrystusa do nieba to weJścle Arcykapłana Nowego Testamentu do świętego świętych, <<aby wstawiać się za nami>>. Wniebowstąpienie jest również triumfem ludzkości. Chrystus umieścił bowiem po prawicy Ojca ułomną ludzką naturę. <<Gdyśmy byli umarłymi przez grzechy... (Bóg) wzbudził (nas) z martwych, dozwolił zasiadać na niebiosach w Chrystusie Jezusi>> (Ef 2, 5-6). Tajemnica Wniebowstąpienia dopełni się ostatecznie wówczas, gdy wejdą do nieba również członki Jego Mistycznego Ciała. Całe życie Kościoła jest przygotowaniem na dzień, w którym Chrystus wróci, aby wprowadzić odkupionych do chwały Ojca. Teksty Mszy świętej wysławiają Wniebowstąpienie jako triumfalny pochód Zbawiciela. Modlitwy są wyrazem chrześcijańskiej nadziei.

Wstęp do księgi Dziejów Apostolskich (Dz.1,1-11) to równocześnie wstęp do dziejów Kościoła. Z chwilą odejścia Zbawiciela rozpoczyna się posłannictwo Jego Kościoła, które jest przedłużeniem posłannictwa samego Chrystusa.

Wniebowstąpienie jest triumfalnym pochodem Zbawiciela, który siedząc po prawicy Ojca króluje nad narodami.

Mszalik Rzymski 1963

Teresa napisał:

Cytat:

Czterdziestego dnia od uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego przeżywamy uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego ( czwartek )

W Polsce po raz pierwszy Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego obchodzono w niedzielę (siódmą po Wielkanocy) w 2004 roku.
Tę bezsensowną zmianę wprowadzono tzw. dekretem dotyczącym świąt zniesionych w Polsce (dekret Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów z dnia 4 marca 2003 r., 1784/01/L) na prośbę prymasa Polski, Józefa kard. Glempa.
Dlaczego tak? - nie wiem. A tym, że ta zmiana zachwiała liturgiczno-obrzędową logikę nikt się już nie przejmuje (miało być 40 dni po Wielkanocy) , w poniedziałek, wtorek i środę są dni krzyżowe; ale dziewięć dni przed Zesłaniem Ducha Św.nowenna do Ducha Św. która też już nie ma dziewięć dni, a siedem. ( siedem dni to nie nowenna ).

Dni Krzyżowe:

http://www.traditia.fora.pl/pan-jezus,18/dni-krzyzowe,454.html

Na Zachodzie zaczynają wracać po rozum do głowy. Jak przeczytałam na stronie RW, biskupi Anglii i Walii, myślą już o powrocie do dawnego kalednarza.

Anglia: Kościół myśli o powrocie do świąt przeniesionych

Biskupi Anglii i Walii powracają do tradycyjnych praktyk Kościoła. Na niedawnej sesji episkopatu przywrócili obowiązkowy post od mięsa we wszystkie piątki, na następnej podejmą decyzję w sprawie przywrócenia świąt Objawienia Pańskiego, Wniebowstąpienia i Bożego Ciała. Wzorem innych Kościołów zachodnich angielscy biskupi przenieśli te święta na niedziele. Na skutek towarzyszących temu protestów ze strony wiernych udało się im to dość późno, bo dopiero w 2006 r. Dziś myślą już o powrocie do dawnego kalednarza.

Jak ujawnił katolicki prymas Anglii i Walii, biskupi mają zasięgnąć w tej sprawie opinii swych diecezjan. Decyzję podejmą natomiast w listopadzie. Abp Vincent Nichols jednak przypuszcza, że Kościół powróci do dawnej praktyki. Tym bardziej, że nawet anglikanie zachowali czwartkowe obchody Wniebowstąpienia, a w angielskiej kulturze nadal jest żywe świętowanie Bożego Narodzenia do 6 stycznia. Podobnego zdania jest ks. Peter Newby, proboszcz z londyńskiego City. Zaznacza on, że w jego parafii ludzie nadal chodzą do kościoła zgodnie ze starym kalendarzem. Argumenty przemawiające za obchodami niedzielnymi były wyłącznie negatywne, że niby ludzie nie przyjdą na Mszę. W chrześcijaństwie tymczasem defetyzm nie przynosi dobrych rezultatów – podkreśla ks. Newby.

[link widoczny dla zalogowanych]

Wg. tradycyjnego kalendarza liturgicznego maj 2012, 17. czwartek - Wniebowstąpienie Pańskie.

Wniebowstąpienie Pańskie - (Benvenuto Tisi, 1520)

Czterdziestego dnia po swoim zmartwychwstaniu po raz ostatni ukazał się Pan Jezus uczniom swoim; udzieliwszy im wskazania, by nie odchodzili z Jerozolimy, dopóki nie otrzymają Ducha Świętego, udał się z nimi na górę Oliwną blisko drogi prowadzącej do Betanii i w oczach wszystkich wzniósłszy ręce ku górze wstąpił do nieba.

Prawdopodobnie w epoce prześladowań chrześcijanie nie czcili wniebowstąpienia specjalnym świętem, gdyż żaden pisarz z pierwszych trzech wieków o święcie nie wspomina. Pierwsza wzmianka o uroczystości Wniebowstąpienia pochodzi z początków 4 wieku i od tego czasu znana jest ta uroczystość i w kościołach wschodnich, i zachodnich, tak iż św. Augustyn (+ 430) mógł powiedzieć: „Dzień dzisiejszy świętują po całym świecie".

Chociaż z chwilą swego wstąpienia do nieba Pan Jezus przestał obcować z ludźmi w sposób widzialny, jednak święto Wniebowstąpienia nie jest dniem smutku, lecz radości, albowiem przez wstąpienie do nieba uwielbione zostało Człowieczeństwo Jezusowe. Liturgia podając wiernym do rozważania tę tajemnicę z życia Chrystusowego wzywa, aby myśl wszystkich członków Kościoła kierowała się tam, gdzie jest ich Głowa, Jezus Chrystus, to jest ku niebu.

Na pamiątkę drogi jaką Pan Jezus odbył do miejsca, skąd wstąpił do nieba. kościoła wschodnie odprawiały w dniu święta procesje. Chrześcijanie jerozolimscy wieczorem przed świętem udawali się na nocną jutrznię do groty Betlejemskiej, w której Pan Jezus się narodził; tam odbywało się całodzienne nabożeństwo, powracano do Jerozolimy we czwartek wieczorem.

We Francji, w Niemczech i u nas w Polsce była zdawna procesja przed mszą główną; u nas odprawia się procesję w większych kościołach do dnia, dzisiejszego. Podczas pochodu wykonuje się pieśń o tryumfie zmartwychwstałego Pana Jezusa; pod koniec procesji na środku kościoła śpiewa się trzy zwrotki hymnu śpiewanego niegdyś w nieszporach o Wniebowstąpieniu; w tym śpiewie zanosi się błaganie, aby Pan Jezus podczas swego powtórnego przyjścia na sąd ostateczny był dla nas łaskawy. Gdy celebrans dojdzie do ołtarza, odbywa się ceremonia uzewnętrzniająca prawdę o wstąpieniu do nieba: Bierze celebrans krzyż przewiązany czerwoną stułą, podnosi go ku górze i trzykroć śpiewa: „Wstępuję do Ojca swojego i Ojca waszego", śpiewacy prowadzą myśl dalej: „Boga swojego i Boga waszego". Choćby w jakim kościele nie było procesji, przed sumą dopełnia się ceremonii podnoszenia krzyża. Innym uzewnętrznieniem wstąpienia do nieba Zbawiciela jest zgaszenie paschału po prześpiewaniu ewangelii mszalnej. Po sumie usuwa się do zakrystii paschał, krzyż ze stułą i figurę zmartwychwstałego Chrystusa.

Od 15 wieku święto Wniebowstąpienia obchodzi z oktawą, która jest uprzywilejowaną trzeciego rzędu; przeto i niedziela po uroczystości poświęcona jest rozważaniu tajemnicy wniebowstąpienia, ale w niedzielę ewangelia mszalna przypomina, by wierni gotowali się do przyjścia Ducha Świętego. Nawet po ukończeniu oktawy Wniebowstąpienia nie rozstaje się Kościół z myślą o oczekiwaniu Ducha Świętego, więc w piątek, o ile nie ma innego święta, nabożeństwo odprawia się z niedzieli poprzedniej, w sobotę zaś jutrznia i godziny mniejsze omawiają wniebowstąpienie i oczekiwanie Ducha Świętego,

Na mocy zarządzenia Leona XII (z r. 1895 i 1897) przed uroczystością Ducha Świętego odprawia się nowennę, aby prosić Boga o zjednoczenie wschodnich kościołów schizmatyckich z Kościołem katolickim.

[link widoczny dla zalogowanych]

MODLITWA NA WNIEBOWSTĄPIENIE PAŃSKIE

Dokończywszy sprawy Twojej na ziemi, Najdroższy Zbawicielu! powróciłeś do nieba do Ojca Twojego, który Cię posłał, któremu Tyś był posłusznym aż do śmierci. Tam żyjesz i królujesz ze wszelką władzą która Ci jest daną, abyś dobrymi i zbawionymi uczynił tych, którzy przez Ciebie chcą być dobrymi i zbawionymi. Opuściłeś dziś ziemię Jezu Chryste! ponieważ Królestwo Twoje nie jest z tego świata, ponieważ tu trwałej i zupełnej szczęśliwości niema. Ty nas w prawdzie i tu uszczęśliwiasz, kiedy się Tobie rządzić i powodować dajemy, a lubo ten widomy świat jest piękny, i my tu bardzo wiele dobrego doznajemy, jednak życie nasze jest ziemskie, lubo nam wielce szanowne, niczem nie jest, jak tylko pielgrzymką i przygotowaniem do niebieskiego żywota, dokąd nas dnia dzisiejszego uprzedziłeś. Tu nie mamy trwałego mieszkania, bo nie jest prawą ojczyzną naszą. Tam gdzie jest Chrystus, musimy i my dążyć dla otrzymania nagrody nam zapewnionej. Przez Chrystusa Zbawiciela naszego Amen.

Czegóż Jezu mój, Tobie usilnie życzyć mogę, jak być z Tobą w niebie. Lecz to pragnienie nie powinno mnie w teraźniejszem położeniu czynić płodnym, grzeszącym, małowiernym, ale owszem powinno mnie uczynić ochotniejszym do wszelkiego dobrego, pilniejszym do wypełniania obowiązków moich, ostrożniejszym do strzeżenia się każdego grzechu, cierpliwszym w utrapieniach, gorętszym w miłości Boga i bliźnich. To pragnienie nieba powinno serce moje odrywać od znikomych dóbr tego świata, nie żebym nimi pogardzał, ale żebym ja umiał według prawdziwej wartości szanować, a dobrze ich używając, mógł wiecznie trwających dóbr w niebie dostąpić.

Tekst modlitwy pochodzi z modlitewnika: "Pod krzyżem, książeczka do nabożeństwa na wszystkie uroczystości kościelne i na wszelkie okoliczności życia" - rok wydania 1900.

Wg. tradycyjnego kalendarza liturgicznego dziś 14 maja 2015 r. - czwartek - Wniebowstąpienie Pańskie.

Wniebowstąpienie jest ukoronowaniem Zmartwychwstania. Pascha - Przejście Pańskie osiąga w tej tajemnicy swój kres. Człowieczeństwo Zbawiciela otrzymuje najwyższą chwałę w nagrodę za doskonałe posłuszeństwo wobec Ojca. Wejście Chrystusa do Nieba, to wejście Arcykapłana Nowego Testamentu do świętego świętych, ''aby wstawiać się za nami''. Wniebowstąpienie jest również triumfem ludzkości. Chrystus umieścił bowiem po prawicy Ojca ułomną ludzką naturę. "Gdyśmy byli umarłymi przez grzechy ... (Bóg) wzbudził (nas) z martwych, dozwolił zasiadać na niebiosach w Chrystusie Jezusie'' (Ef 2,5-6). Tajemnica Wniebowstąpienia dopełni się ostatecznie wówczas, gdy wejdą do Nieba również członki Jego Mistycznego Ciała. Całe życie Kościoła jest przygotowaniem na dzień, w którym Chrystus wróci, aby wprowadzić odkupionych do chwały Ojca. Teksty Mszy świętej wysławiają Wniebowstąpienie jako triumfalny pochód Zbawiciela. Modlitwy są wyrazem chrześcijańskiej nadziei.

Po odśpiewaniu Ewangelii gasi się Paschał, który symbolizował pobyl zmartwychwstałego Zbawiciela na ziemi.

[link widoczny dla zalogowanych]

Modlitwa świateczna

Wniebowstąpienie jest triumfalnym pochodem Zbawiciela, który siedząc po prawicy Ojca króluje nad narodami.

Psalm 46

Bóg jako zwycięski Król wstępuje na tron.

Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie,
radosnym głosem, wykrzykujcie Bogu.
Bo Pan wysoki, straszliwy,
jest wielkim Królem nad całą ziemią.
On nam poddaje narody
i ludy pod nasze stopy.
Wybiera nam na dziedzictwo -
chwałę Jakuba, którego miłuje.
Wstępuje Bóg wśród radosnych okrzyków,
Pan - przy dźwięku trąby.
Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie;
śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie!
Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi,
hymn zaśpiewajcie!
Bóg króluje nad narodami,
Bóg zasiada na swym świętym tronie.
Połączyli się władcy narodów
z ludem Boga Abrahama.
Bo możni świata należą do Boga:
On zaś jest najwyższy.

Za: Mszalik Rzymski 1963 r.

Wniebowstąpienie Pańskie

Propria - czyli teksty własne Mszy św. na Wniebowstąpienie Pańskie (5 maja 2016 A.D.)

(...)

[link widoczny dla zalogowanych]

Wniebowstąpienie Pańskie

"Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba" (Mk 16, 19).

Wniebowstąpienie Chrystusa Pana!
Staraj się wczuć w usposobienie pierwszych uczniów Jezusa. Otaczają oni swego gorąco umiłowanego Mistrza w trwożliwym przeczuciu, że to po raz ostatni - słuchają po raz ostatni jego świętych, boskich słów - ostatni raz patrzą mu w boskie oczy. Potem niezwykle uroczysty moment: podnosi swoje boskie ręce z uwielbionymi śladami ran i błogosławiąc ich unosi się własną boską wszechmocą ku niebu.

Jeszcze chwil parę, a uczniowie Jezusa zostaną bez Jezusa! Oni mimo tego nie smucą się. W podniosłym nastroju wracają do świętego Miasta z "wielką radością, wielbiąc i błogosławiąc Boga" (Łuk. 24, 52.53). Z wielką radością! Dlaczego to aż tak wesoło? Sławny kardynał Hugo odpowiada: "Apostołowie cieszyli się z uwielbienia Pana, ze złamania potęgi szatana i jego upokorzenia, z zamieszania wśród żydów, z odkupienia rodu ludzkiego, z zadośćuczynienia za upadek aniołów". Tak jest, wniebowstąpienie, triumf Jezusa, jest także początkiem triumfu jego świętej religii.

Ty zaliczasz się do uczniów Jezusa, do członków jego św. religii. Raduj się więc z pierwszymi uczniami. Z wielką radością! Podążaj dzisiaj duchem za swoim Mistrzem do nieba. W lśniącym majestacie, w chwale i uwielbieniu odbywa on swój triumfalny wjazd. Pląsające radośnie chóry aniołów pytają w szczęśliwym zachwycie: "Któż jest tym Królem chwały?" I natychmiast odpowiada jeden drugiemu: "To Pan Zastępów: On sam Królem chwały" (Ps 24, 10).

Czcij swego uwielbionego Mistrza i wesel się w Nim. W swoim własnym interesie! Gdyż według św. Augustyna woła on do ciebie z niebieskich wysokości: "Jeśli chcecie wejść do chwały niebieskiej, to moimi bądźcie!" Tak, bądź własnością Chrystusa w całym znaczeniu tego słowa. Nie zaprzedawaj się nigdy światu, ciału lub szatanowi, A gdy przyjdzie ci staczać ciężkie boje, gdy prawie będziesz upadał w cierpieniach i pod przeciwnościami, nie mów wtedy krótkowzrocznie i po pogańsku: "Bóg mnie opuścił". Nie! Myśl wtedy o swoim boskim Mistrzu, który teraz za każdą podjętą ofiarę został otoczony szczególną chwałą. "Patrzmy na Jezusa, który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala. On to zamiast radości, którą Mu obiecywano, przecierpiał krzyż, nie bacząc na jego hańbę, i zasiadł po prawicy tronu Boga. Zastanawiajcie się więc nad Tym, który ze strony grzeszników taką wielką wycierpiał wrogość przeciw sobie, abyście nie ustawali, złamani na duchu" (Hbr 12, 2.3).

Z Rozmyślań z Bogiem dla świeckich [link widoczny dla zalogowanych]

"I zasiadł na prawicy Boga" (Mk 16, 19).

Wznieś wzrok na swego uwielbionego Mistrza w Niebie. W złotem tkanej szacie boskiej chwały zasiada on na tronie po prawicy Ojca i jako najwyższy arcykapłan czuwa po wieczne czasy nad przybytkiem św. Kościoła. "Mamy arcykapłana, który zasiadł po prawicy tronu Majestatu w niebiosach, jako sługa świątyni i prawdziwego przybytku zbudowanego przez Pana, a nie przez człowieka" (Hbr 8, 1).

Jezus siedzi po prawicy Boga i ustawicznie przedstawia Ojcu swoją Ofiarę Golgoty jako zadośćuczynienie za ludzkość i grzechy ludzkości. "Chrystus, zjawiwszy się jako arcykapłan dóbr przyszłych, wszedł raz na zawsze do Miejsca Świętego, zdobywszy wieczne odkupienie" (Hbr 9, 11).

Jezus siedzi po prawicy Boga i rozdziela ustawicznie pełnymi garściami skarby swych zasług, aż wszystkich zbawionych zgromadzi wokoło siebie, a wrogów swych ujrzy u swoich nóg. "Ten zasiadł po prawicy Boga, oczekując tylko, aż nieprzyjaciele Jego staną się podnóżkiem nóg Jego" (Hbr 10, 12).

Ten sam Jezus nie zaciśnie także przed tobą, swoim uczniem i przyjacielem swej dłoni. Otuchy więc i męstwa! Także dla ciebie siedzi on po prawicy Bożej i "zawsze żyje, aby się wstawiać za nami" (Hbr 7, 25). Proś go więc z wybraną gromadką w wieczerniku, by ci wyjednał łaski Ducha Świętego. Powiedz Mu to w czasie nowenny przed Zesłaniem Ducha Świętego.

Siedzi po prawicy Bożej. Oto szczególne podkreślenie jego majestatycznego, potężnego spokoju, z jakim kieruje i rządzi wszystkim ze swej stolicy. Mniejsza o to, czy świat zionie na niego swym jadem, czy też wściekają się na niego i jego Kościół prześladowcy. Albowiem wie on doskonale, że ostateczne zwycięstwo należy do niego i jego Kościoła. "A moce piekielne go nie przemogą!" [Mt 16, 18], Spoglądaj więc w każdej okoliczności z ufnością na Jezusa. On już reszty dokona. Oczywiście nie on sam, ale z tobą! Z twoim udziałem i współpracą w akcji katolickiej! "Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki" (Dn 7, 14).

Z Rozmyślań z Bogiem dla świeckich msza.net

Wniebowstąpienie w Watykanie

Watykan dziś nie pracuje. Obchodzi się tu bowiem uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, która w wielu krajach dla wygody wiernych została przełożona na przyszłą niedzielę.

Z okazji dzisiejszej uroczystości w programie papieskiej działalności nie przewidziano jednak żadnych szczególnych wydarzeń. Franciszek ograniczył się do krótkiego wpisu na Twitterze. „Poprzez swoje wniebowstąpienie zmartwychwstały Pan kieruje nasze spojrzenie ku Niebu, aby ukazać nam, że celem naszej drogi jest Ojciec” – napisał Papież.

[link widoczny dla zalogowanych]

(...)

2. „Będziecie przyobleczeni w moc z wysoka”. Jezus powierzył swój Kościół kilkunastu mizerotom z Galilei. Znał doskonale ich słabości, a jednak im zaufał. Obiecał, że będą zasilani mocą z wysoka, czyli zostaną napełnieni Duchem Świętym. Jednym z dowodów na istnienie i działanie Ducha Świętego jest samo trwanie Kościoła przez wieki. Mimo słabości ludzi, którzy go tworzą. Dziś Pan też liczy na nas, słabych. I nam również obiecuje moc z wysoka. Potrzebujemy Ducha Świętego. Bez Jego mocy nic nie zdziałamy. Kościoła nie da się budować ani naprawiać tylko ludzkimi siłami. Im bardziej w Kościele widzimy ludzką niemoc, tym bardziej musimy otwierać się na moc z wysoka. Nie chodzi o to, że nie mamy sami się angażować. Chodzi o pokorę. O świadomość tego, że to Jego Kościół, my zaś jesteśmy sługami nieużytecznymi.
(...)
4. Wniebowstąpienie Jezusa to święto nadziei. Apostołowie mimo rozstania z Jezusem są pełni radości. Wiedzą, że Pan ich nie zostawi na zawsze. Pamiętają Jego obietnicę: „Idę przygotować wam mieszkanie w niebie”. Wiedzą, że będzie nadal obecny w Kościele, choć w inny sposób. Przez Ducha Świętego. Sprawa nadziei jest czymś ogromnie ważnym. Szczególnie dziś, gdy życie przynosi tak wiele powodów do rozpaczy. Kościół jakby „umierał w duszach”. „Napisane jest, że Mesjasz będzie cierpiał”. Te słowa odnoszą się także do Kościoła. Ale trzeciego dnia zmartwychwstanie. Nie pozwólmy umrzeć nadziei. Bądźmy cierpliwi w oczekiwaniu na wypełnienie się Bożych obietnic.

- komentarz ks. Tomasza Jaklewicza.

[link widoczny dla zalogowanych]

Teresa napisał:

(...)
Na Zachodzie zaczynają wracać po rozum do głowy. Jak przeczytałam na stronie RW, biskupi Anglii i Walii, myślą już o powrocie do dawnego kalednarza.

Anglia: Kościół myśli o powrocie do świąt przeniesionych

(...)

[link widoczny dla zalogowanych]

Powyższy news to 2011 rok. W 2017 roku czytamy:

Londyn: Kościół nie chce Epifanii i Wniebowstąpienia w niedzielę

Kościół w Anglii i Walii rezygnuje z przenoszenia na niedzielę obchodów uroczystości Wniebowstąpienia i Objawienia Pańskiego.

Zmiany w kalendarzu liturgicznym zostały wprowadzone w 2006 r. Teraz, za „ochoczą zgodą” Kongregacji ds. Kultu Bożego, Kościół katolicki powraca do dawnej praktyki. Boże Ciało nadal jednak będzie obchodzone w niedzielę, a nie w czwartek po uroczystości Trójcy Przenajświętszej. Epifania będzie natomiast obchodzona w niedzielę tylko wtedy, gdy 6 stycznia wypada w sobotę lub poniedziałek.

Dodajmy, że to nie pierwszy w Kościele Anglii i Walii powrót do zarzuconych praktyk. Przed sześciu laty tamtejszy episkopat przywrócił piątkowy post od mięsa.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Może i u nas nasi wielebni pomyślą, żeby wrócić do czwartku jak to zawsze było.

Słowo biskupa Świerzawskiego na dzisiejszą uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego.

"Czy przeniesienie uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego na niedzielę nie było zbyt pochopne? jakimś cudem w rzekomo ateistycznym Czesku można je świętować w czwartek. Dlaczego więc u nas nie można? Zaburza to wymowę dni krzyżowych i nowenny przed Zesłaniem Ducha Świętego, a przede wszystkiem samego Wniebowstąpienia."

[link widoczny dla zalogowanych]