Uroczystość objawienia się Pana - Epifania (Trzech Króli)...

"Gdy zaś Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy" (Mt 2, 1).

Kościół św. daje znamienną nazwę dzisiejszej uroczystości objawienia się Pana. W pierwszych wiekach chrześcijaństwa w tym dniu składano dzięki Panu za potrójne Objawienie się: poganom przy żłóbku, żydom przy chrzcie św. nad Jordanem i apostołom na godach w Kanie.

Podziękuj ty również Jezusowi za miłość, z jaką objawił się także twemu narodowi, gdy zabłysło nam światło prawdziwej wiary i "wezwał nas z ciemności do przedziwnego swojego światła" (1 P 2, 9). Co przyszło ci ze światłem prawdziwej wiary św., możesz poznać z nieszczęsnego stanu tych wielu, bardzo wielu, którzy chodzą jeszcze w ciemnościach i nocy śmierci. Kto wskaże im sens życia, jego cel i prawdziwą do niego drogę? Kto pobiegnie im z pomocą w życiowych komplikacjach i na manowcach życia? Kto poda im rękę w biedzie i nieszczęściu? Kto w cierpieniu wleje im kroplę balsamu pociechy? Kto będzie ich ucieczką w godzinę śmierci? Tak, trzeba przyznać, lud pogański to lud biedny.

Pomyśl poważnie nad tym i rozgorzej zapałem szerzenia wiary Chrystusowej wszelkimi dostępnymi ci sposobami. Pracuj gorliwie nad tym dziełem modlitwą, pracuj cichą ofiarą, cichym datkiem, popieraniem misyjnych stowarzyszeń i czasopism. Żąda tego Bóg! Żąda Kościół św.! Proszą cię o to biedni poganie! Licz na szczególne błogosławieństwo Tego, który przyrzekł: "Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili" (Mt 25, 40).

Z Rozmyślań z Bogiem dla świeckich za msza net

Co ja dziś przyniosę Jezusowi?

"I pytali: Gdzie jest nowo narodzony król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem jego gwiazdę na Wschodzie" (Mt 2, 2).

Jest coś w tej gwieździe Mędrców głęboko tragicznego. Zagasła ona nad Jeruzalem, choć to stolica narodu wybranego. Jeruzalem, święte Miasto pogrążone w ciemnościach! Lecz poganom na dalekim Wschodzie świeci ta gwiazda i prowadzi ich pewnie do Mesjasza. Tu mimo woli ciśnie się na myśl bolesna zapowiedź Jezusa: "Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim. A synowie królestwa zostaną wyrzuceni na zewnątrz - w ciemność" (Mt 8, 11-12).

Czy nie nasuwa ci się mimo woli porównanie między Jerozolimą ubogaconego łaską bożą, chrześcijańskiego Zachodu, a pragnącymi zbawienia poganami dalekiej Azji?
Czy nie nasuwa ci się porównanie między Jeruzalem, a tobą?
Jerozolima znała proroctwa, miała święte księgi, znała czas przyjścia Mesjasza, miała kapłanów, - lecz nie miała czasu, by myśleć o Wyczekiwanym przez narody i w szaleńczym otępieniu przespała chwilę łaski.

Także Mędrcy ze Wschodu nie potrafili wyrwać jej z tego odrętwienia. Ani cienia jakiegoś radosnego zdziwienia! Przeciwnie: "Król Herod przeraził się, a z nim cała Jerozolima" (Mt 2, 3).
A po przerażeniu nastąpiła dawna inercja! Ani jeden nie ruszył z Mędrcami do Betlejem. Teraz rozumiesz, że gwiazda musiała minąć święte Miasto; że kwitnące prowincje chrześcijańskie w Afryce i Azji musiały upaść; że naród żydowski musiał być odrzucony; że dziś raz po raz czujemy się zmuszeni mówić o rychłym upadku Zachodu.

Miej się na baczności i to we własnym swoim interesie. Bóg nie potrzebuje ani ciebie, ani mnie, ani nikogo innego. Jeżeli wspomaga nas łaską swoją, to nie zmusza przez to nikogo do życia chrześcijańskiego i nie ciągnie nikogo gwałtem do nieba. Nikogo! Okaż dlatego na wzór świętych Mędrców szczerą ochotę. Gdy słyszysz głos boży, który cię wzywa do dobrego, odwodzi od złego, pobudza do ofiar, wtedy nie odmawiaj mu nigdy i nigdzie swego współdziałania. Chodzi tu o chwile szczególnego światła bożego! Wyciągnij rękę z radosną ochotą ku prawicy siejącej łaskami, tak właśnie, jak to uczynili Mędrcy: "Bardzo się uradowali" (Mat. 2, 10).

Z Rozmyślań z Bogiem dla świeckich za msza net

Inny wątek w temacie:

Objawienie Pańskie - Trzej Królowie - 6.stycznia
(...)
http://www.traditia.fora.pl/okres-bozego-narodzenia,26/objawienie-panskie-trzej-krolowie-06-stycznia,286.html

Objawienie Pańskie

Pokłon trzech króli – obraz autorstwa Sandra Botticellego namalowany w 1475 roku.

«Obchodzimy dzień święty, wsławiony trzema cudami: dzisiaj gwiazda przywiodła Mędrców do żłóbka, dzisiaj na godach woda przemieniła się w wino, dzisiaj Chrystus chciał być ochrzczony w Jordanie przez Jana, aby nas zbawić» (antyfona do Magnificat). W dzisiejszym dniu czcimy objawienie się Boga w widzialnej postaci. Wcielony Bóg objawił się poganom w osobach Mędrców, narodowi wybranemu przy chrzcie w Jordanie i swoim uczniom przez cud dokonany w Kanie Galilejskiej. Kościół Wschodni kładzie główny nacisk na drugą z tych tajemnic, Kościół Zachodni wspomina dzisiaj przede wszystkim hołd Mędrców ze Wschodu, a wspomnieniu chrztu Pana Jezusa poświęca osobne święto 13 stycznia. Dopełnienie obu świąt stanowi liturgia drugiej niedzieli po Obajwieniu, w której wspomina się cud w Kanie Galilejskiej.

Oficjalna nazwa święta brzmi Epifania. Terminem tym Grecy określali uroczysty wjazd władcy. Święcimy dzisiaj przybycie na ziemię wielkiego Króla, którego panowanie ogarnia nie tylko wszystkie kraje, ale cały wszechświat. Chrystus Król nawiedza dzisiaj swój Kościół — wiekuistą Jerozolimę, obdarzając ją skarbami łaski. Do Kościoła powołane są wszystkie narody. Cała tradycja chrześcijańska widzi w Mędrcach ze Wschodu pierwociny narodów pogańskich. Za nimi w bramy Kościoła Chrystusowego wchodzą coraz to nowe ludy. W ten sposób spełnia się proroctwo Izajasza, które czytamy dziś w lekcji mszalnej.

Powołanie do wiary zawiera w sobie powołanie do świętości. Bóg obdarzył nas światłem wiary, «abyśmy stali się uczestnikami dziedzictwa Świętych w światłości». Modlimy się dzisiaj o wierność naszemu powołaniu, która ma nas doprowadzić do oglądania Boga (kolekta).

Dary Mędrców mają znaczenie symboliczne. Oznaczają godność królewską Chrystusa (złoto), wypływającą z połączenia się natury ludzkiej (mirra) z Boską (kadzidło). Dlatego wyobrażają one samego Zbawiciela.

W kościołach poświęca się dzisiaj te dary oraz kredę przeznaczoną do oznaczenia drzwi domów inicjałami trzech Mędrców i datą roku. Zwyczaj ten wiąże się z obrzędem ogłaszania w dniu dzisiejszym świąt ruchomych. W pierwsze święto roku cywilnego w katedrach i głównych kościołach po odśpiewaniu ewangelii kantor ogłasza daty niedziel i świąt okresu wielkanocnego.

Domy chrześcijańskie również otwierają się w tym czasie na przybycie wielkiego Króla. Kapłani nawiedzają rodziny chrześcijańskie, przynosząc im błogosławieństwo Boże.

W niektórych kościołach w wigilię Objawienia Pańskiego poświęca się uroczyście wodę na pamiątkę chrztu Pana Jezusa w Jordanie. Obrzęd ten pochodzi z Kościoła Wschodniego, w którym udzielano w to święto Chrztu świętego, podobnie jak na Wielkanoc.

(Mszał Rzymski w opracowaniu benedyktynów tynieckich, Poznań 1963).

[link widoczny dla zalogowanych]