Obrzezanie Pańskie - Circumcisio Domini

Teresa napisał:

Od spojrzenia na Matkę Bożą zaczynamy nowy rok kalendarzowy AD 2011. Ten dzień w liturgii Kościoła katolickiego jest uroczystością Świętej Bożej Rodzicielki Maryi. Sobór w Efezie w roku 431 ogłosił, że Maryja jest Matką Boga - Bogarodzicą.

http://www.traditia.fora.pl/okres-bozego-narodzenia,26/1-stycznia-swieto-bozej-rodzicielki-maryi,278.html

Tak jest w nowym kalendarzu liturgicznym. W tradycyjnym kalendarzu liturgicznym, którym rządzi się nadzwyczajny ryt rzymski - klasyczny ryt rzymski, msza wszech-czasów - wypada wspomnienie Obrzezania Pańskiego (Circumcisio Domini). Od niepamiętnych czasów do reformy kalendarza w 1961 r. w dniu 1 stycznia przypadała Uroczystość na cześć tego wydarzenia. Wraz z Uroczystością Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny, którą w starszym rycie obchodzimy 2 lutego, Kościół świętuje w tych dniach pamiątkę poddania się przez Pana Jezusa i Maryję Pannę obowiązkom wynikającym z prawa żydowskiego. Świadczy to wybitnie o starożytnych źródłach tradycyjnej liturgii katolickiej oraz podkreśla ścisły związek chrześcijaństwa z jego żydowskimi korzeniami. Zasługuje to tym bardziej na uwagę, zważywszy że w odnowionym kalendarzu liturgicznym w 1970 r. święto Obrzezania Pańskiego zostało zastąpione Świętem Matki Bożej Rodzicielki, zaś Oczyszczenie NMP - przemianowano na Ofiarowanie Pańskie.

W książce Piękności Kościoła Katolickiego z 1889 r. (T. I, s. 231) ks. G. Rippel pisze: Pamiątka obrzezania Pana Jezusa jest dla nas upomnieniem abyśmy nie trwali w nieobrzezaniu serca i uszu jako poganie, ani się nie sprzeciwiali Duchowi Świętemu, ale byśmy rozpoczęli rok nowy przez gruntowną zmianę życia.

Za: [link widoczny dla zalogowanych]

Wspomnienie obrzezania Pana Jezusa - na osiem dni po swych narodzinach Chrystus po raz pierwszy przelewa krew i otrzymuje imię Jezus, czyli Zbawiciel.

Obrzezanie Pańskie

(....)

Sakrament, jaki Chrystus dziś przyjmuje, jest sakramentem Starego Zakonu, danym Abrahamowi. Abram, opuszczając swój kraj by zachować prawdziwą wiarę otrzymał obietnicę, że stanie się ojcem wielu narodów. Na znak tej obietnicy otrzymał nakaz, by dokonywał obrzezania każdego dziecka płci męskiej ósmego dnia po jego narodzeniu. Abram otrzymał tę obietnicę w nagrodę za swą wiarę w przyszłego Zbawiciela. Został też nazwany Abrahamem, ojcem tych, którzy dostępują zbawienia przez wiarę w Odkupiciela. Odkupiciel był konieczny z powodu grzechu Adama, który przekazywany jest nam przez naszych rodziców. Rodzimy się w stanie grzechu pierworodnego. Tak więc usunięcie napletka u potomstwa oznaczało usunięcie grzechu odziedziczonego po pierwszym człowieku przez naszych rodziców. Stąd ów sakrament Starego Zakonu udzielał we właściwy, sposób tej łaski, jakiej dostępujemy w sakramencie chrztu. Różnica polega jedynie na tym, że poprzez sakrament Starego Zakonu łaska Zbawiciela otrzymywana była dzięki wierze w obietnicę, my natomiast otrzymujemy łaskę poprzez obecność Chrystusa w sakramencie Chrztu. Różnica ta powoduje, że nie możemy przyjmować obu tych sakramentów – przyjmowanie sakramentów Starego Zakonu sugerowałoby, że Zbawiciel jeszcze się nie narodził.

Chrystus przyjmuje swe imię przelewając równocześnie krew. Ma to, drodzy wierni, bardzo głębokie znaczenie. Już Jego imię nabyte zostaje za cenę krwi. Cała Jego istota przeniknięta jest duchem ofiary, tak że nawet wielka radość Jego narodzin przyćmiewana jest przez Jego wolę, by ofiarować życie za nas.

[link widoczny dla zalogowanych]

"Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię" (Łk 2, 21).

Zbawiciel wiedział dokładnie, że przejdzie przez całe swoje życie w świętości pierwszych ośmiu dni, że będzie zawsze "niewinny, niepokalany i od grzeszników odłączony" (Hbr 7, 26). Do ciebie, przeciwnie, odnoszą się słowa psalmu: "Otoczyły mnie bowiem nieszczęścia, których nie ma liczby" (Ps 40, 13). Nieszczęścia, czyli zło niedobrego przykładu, cierpienia, skłonności do grzechu. Miej się więc na baczności!
Wybierz sobie jakiegoś świętego na przewodnika w tym nowym roku. Będziesz się codziennie do niego modlił i w szczególną mu się oddawał opiekę. Może wybierzesz sobie także z Pisma św. jakieś zdanie jako hasło na nowy rok.

Jednak najważniejszą jest rzeczą, byś sobie postawił niezwykle praktyczną zasadę z Naśladowania Chrystusa: "Gdybyśmy co roku jedną przynajmniej wadę z siebie wykorzenili, wkrótce stalibyśmy się doskonałymi ludźmi" (1, 11). Nie chciej tylko poprawiać wszystkiego naraz! Byś nie musiał zaliczać się do tych nierozumnych, którzy według św. Hieronima "wszystkiego skosztują po kropelce, a jednak ostatecznie wszystko porzucą". Zabierz się do tych wad i błędów, które najbardziej rażą i gorszą innych, twoje otoczenie i domowników. Ostatecznie nowy rok będzie taki, jakim ty go uczynisz!

A jaka jest twoja ufność w Boga, o ile budujesz na Bogu? Tak, rozpocznij ten rok od dziecięcego zdania się z ufnością na Boga. Bo ostatecznie wielki dobry Bóg musi wszystko uczynić. Cóż wobec Niego potrafią ludzie? Wspomnij na wspaniałe i głębokie w treść słowa Pisma św.: "Oto narody są jak kropla wody u wiadra, uważa się je za pyłek na szali. Niczym są przed Nim wszystkie narody, znaczą dla Niego tyle co nicość i pustka. Czy nie wiecie tego? Ten, co mieszka nad kręgiem ziemi, On rozciągnął niebiosa jak tkaninę i rozpiął je jak namiot mieszkalny. Czy nie wiesz tego? Czyś nie słyszał? Pan - to Bóg wieczny, Stwórca krańców ziemi. On dodaje mocy zmęczonemu i pomnaża siły omdlałego" (Iz 40, 15-29).

Z Rozmyślań z Bogiem dla świeckich za msza net

Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie [Matki]. (Łk 2, 21).

Najświętszego Imienia Jezus
(...)
http://www.traditia.fora.pl/okres-bozego-narodzenia,26/najswietsze-imie-jezus-03-stycznia,284.html#31444

Litania do Najświętszego Imienia Jezus
(...)
http://www.traditia.fora.pl/okres-bozego-narodzenia,26/litania-do-najswietszego-imienia-jezus,7266.html#31446

"(...)W dniu dzisiejszym obchodzimy oktawę Bożego Narodzenia i obrzezanie Chrystusa Pana. Chrystus otrzymuje dziś imię Jezus, co po hebrajsku oznacza Zbawiciel. To On przynosi pokój, ponieważ to On odbudowuje ład pomiędzy człowiekiem i Bogiem, będący zasadą wszelkiego ładu i pokoju. A w jaki sposób dokonuje tego ponownego połączenia Boga i człowieka? Poprzez ofiarę. Przelewa dziś pierwsze krople swej najdroższej Krwi – podczas obrzędu obrzezania.

Sakrament, jaki Chrystus dziś przyjmuje, jest sakramentem Starego Zakonu, danym Abrahamowi. Abram, opuszczając swój kraj by zachować prawdziwą wiarę otrzymał obietnicę, że stanie się ojcem wielu narodów. Na znak tej obietnicy otrzymał nakaz, by dokonywał obrzezania każdego dziecka płci męskiej ósmego dnia po jego narodzeniu. Abram otrzymał tę obietnicę w nagrodę za swą wiarę w przyszłego Zbawiciela. Został też nazwany Abrahamem, ojcem tych, którzy dostępują zbawienia przez wiarę w Odkupiciela. Odkupiciel był konieczny z powodu grzechu Adama, który przekazywany jest nam przez naszych rodziców. Rodzimy się w stanie grzechu pierworodnego. Tak więc usunięcie napletka u potomstwa oznaczało usunięcie grzechu odziedziczonego po pierwszym człowieku przez naszych rodziców. Stąd ów sakrament Starego Zakonu udzielał we właściwy, sposób tej łaski, jakiej dostępujemy w sakramencie chrztu. Różnica polega jedynie na tym, że poprzez sakrament Starego Zakonu łaska Zbawiciela otrzymywana była dzięki wierze w obietnicę, my natomiast otrzymujemy łaskę poprzez obecność Chrystusa w sakramencie Chrztu. Różnica ta powoduje, że nie możemy przyjmować obu tych sakramentów – przyjmowanie sakramentów Starego Zakonu sugerowałoby, że Zbawiciel jeszcze się nie narodził.(...)"

Fragment z powyżej podanego linka.

W Nowy Rok kończy się obchód świąt Bożego Narodzenia. Powtarzając śpiewy mszalne z trzeciej Mszy Bożego Narodzenia, jeszcze raz dziękujemy za przyjście Syna Bożego, który jest królem ludzkości. Wspominamy również obrzezanie Pańskie. W ósmym dniu po Bożym Narodzeniu poddano Dziecię Jezus obrzezaniu nakazanemu przez Boga członkom narodu wybranego. Przy tym bolesnym obrzędzie Chrystus wylał pierwociny krwi za nasze zbawienie. Jego cierpienie odbiło się w sercu Matki, która kiedyś będzie towarzyszyła Jego ofierze pod krzyżem. Kolekta dzisiejszej Mszy i antyfony brewiarzowe sławią Jej Boskie Macierzyństwo. Oktawę Bożego Narodzenia Kościół obchodzi w uroczysty sposób, aby uświęcić początek roku cywilnego. W słowach lekcji mszalnej znajdujemy program na nowy rok: żyć mamy rozsądnie, sprawiedliwie i pobożnie, czerpiąc siły z łaski Zbawiciela i oczekując Jego powrotu na końcu czasów.

(Mszał Rzymski w opracowaniu benedyktynów tynieckich, Poznań 1963).

[link widoczny dla zalogowanych]

1 stycznia A.D. 2016 r.

W tradycyjnym kalendarzu liturgicznym, którym rządzi się klasyczny ryt rzymski, msza wszech-czasów - wypada wspomnienie Obrzezania Pańskiego (Circumcisio Domini)

61. Publiczne odmówienie hymnu: Przyjdź Duchu Święty (Veni Creator) w Nowy Rok i w uroczystość zesłania Ducha Świętego - odpust zupełny; w pozostałe dni (nawet prywatnie odmawiając) odpust cząstkowy.

[link widoczny dla zalogowanych]

Veni Creator Spiritus
(...)
https://www.youtube.com/watch?v=fnfv1LUMaBA

W nowym kalendarzu liturgicznym jest uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi.
(...)
http://www.traditia.fora.pl/okres-bozego-narodzenia,26/1-stycznia-swieto-bozej-rodzicielki-maryi,278.html#59642

Uroczystość obrzezania
Pana naszego Jezusa Chrystusa

Obrzezanie Pana naszego Jezusa Chrystusa

(...)

EWANGELIA (Łuk. rozdział 2, wiersz 21)

A gdy się spełniło osiem dni, aby obrzezano dzieciątko, nazwano imię Jego Jezus, które nadane było od anioła, pierwej niźli się w żywocie poczęło.

* * *

Krótka ewangelia, ale wiele w niej nauki.

Pan Bóg wybrawszy sobie spomiędzy wszystkich narodów jeden, który miał przechować wiarę w prawdziwego Boga i z którego miał się narodzić Zbawiciel, nakazał aby obrzezanie było znakiem odróżniającym każdego, kto do tego narodu wybranego należy. Był to obrządek Starego Zakonu, któremu podlegało każde nowonarodzone dziecię, tak jak w Nowym Zakonie każde powinno być ochrzczone. Przez obrządek ten oczyszczało się niejako ciało od zmazy grzechu pierworodnego.

Syn Boży, poczęty za sprawą Ducha świętego w przeczystym łonie Niepokalanej Dziewicy, nie podlegał wcale temu prawu. Poddał mu się jednak, aby stawszy się człowiekiem, w pierwszej tajemnicy przenajświętszego życia swojego przedstawić nam wzór najgłębszej, jaka być może, pokory. Bo w istocie cóż to za niezmierny, niepojęty ludzkim rozumem akt pokory spełnia Pan nasz najdroższy! Święty nad Świętymi. Syn Boga żywego, i jako Bóg we wszystkim równy Bogu, poddaje się prawu i obrządkowi dotyczącemu grzeszników, i przez to stawia się zupełnie na równi z nimi! Chce przed ludźmi uchodzić za istotę w oczach Boskich obrzydliwą, On, który jest jasnością Ojca przedwiecznego, drugą Osobą Trójcy Przenajświętszej, chwałą i rozkoszą Nieba całego. Najświętszy z najświętszych, owszem ten, który jest źródłem i dawcą wszelkiej świętości w Niebie i na ziemi, chce uchodzić za istotę najgorszą, bo grzechem skalaną. Ten, w którego piękność wpatrując się anieli, niebieskich radości doznają, chce być policzony pomiędzy stworzenia najszpetniejsze, bo taka jest każda dusza przed oczyszczeniem. Ten, którego godność jako Boga najwyższego, wszystkie godności bez żadnej miary i porównania nieskończenie przewyższa, poniża się aż do tego stopnia, że raczy równać się z najpodlejszą istotą, bo nic tak nie upodla duszy jak grzech, chociażby najmniejszy. Jakaż to pokora jaśnieje w Panu Jezusie w tym Jego poddaniu się przykazaniu obrzezania, równającym Go na pozór z każdym człowiekiem, skalanym grzechem!

(...)

[link widoczny dla zalogowanych]

Bożej Rodzicielki Maryi

Kościół obchodzi dziś pamiątkę tego zdarzenia, kiedy Boski Zbawiciel złożył pierwszą ofiarę z niewinnego Swego ciała przy obrzezaniu, ósmego dnia po narodzeniu. Obrząd ten był przez żydowskie prawo liturgiczne ściśle nakazany. Podobnie jak przez chrzest staje się człowiek członkiem Kościoła Chrystusowego, tak stawał się żyd członkiem Starego Zakonu przez obrzezanie. Tego dnia nadano też Synowi Człowieczemu Imię Jezus, to jest Zbawiciel. Dalej święci dziś Kościół dostojny przywilej macierzyństwa Najświętszej Marji Panny.

Dawniej odprawiały się 1 stycznia dwie msze święte: pierwsza z oktawy Bożego Narodzenia, druga na cześć Marji. Później obie te msze, a raczej modlitwy ich złączono w jedną. Formularz mszalny tego dnia składa się właściwie z trzech formularzy, stosownie do właśnie wyjaśnionego charakteru święta. Mianowicie modlitwy tej mszy św. uwzględniają oktawę Bożego Narodzenia, obrzezanie Pana Jezusa i wreszcie cześć Najświętszej Matki-Dziewicy, Marji.
(...)
[link widoczny dla zalogowanych]

Obrzezanie Pańskie
Św. Tomasz z Akwinu

Fragment obrazu Friedricha Herlina.

Ewangelia św. Łukasza, 2, 21

W owym czasie: Gdy się spełniło osiem dni, aby obrzezano dzieciątko, nazwano imię jego Jezus, które nazwane było przez Anioła pierwej niż się w łonie poczęło.

św. Beda: Po opisaniu narodzenia Pańskiego, Ewangelista dodaje: Gdy się spełniło osiem dni, aby obrzezano dzieciątko.

św. Ambroży: Kim jest to dziecko, jeśli nie tym, o którym mówi prorok Izajasz (9): „Albowiem Maluczki narodził się nam, i Syn jest nam dany” albo św. Paweł (Gal, 4): „uczyniony pod Zakonem, aby tych wykupił, którzy byli pod Zakonem”.

Orygenes: Tak jak martwi z Nim jesteśmy w Jego śmierci, tak i zmartwychwstaniemy razem z Nim zmartwychwstałym. Podobnie też i obrzezani z Nim jesteśmy, stąd też nie potrzebujemy już teraz obrzezania cielesnego.

Epifaniusz: Z wielu powodów Chrystus został obrzezany. Najpierw aby pokazać prawdziwość swego ciała, przeciw Manicheuszowi (...), następnie by pokazać, iż ciało to nie pochodziło z natury boskiej, jak twierdził Apolinary, ani też nie zostało wzięte z nieba, co głosił Walentyn. Ponadto aby potwierdzić obrzezanie, ustanowione niegdyś przed Jego nadejściem, a przez to, by żydzi nie mieli wymówki: gdyby nie został obrzezany, mogliby twierdzić, iż nie mogą przyjąć takiego Chrystusa.

św. Atanazy: Obrzezanie nie wyraża nic innego jak ogołocenie starego ciała przez odcięcie części ciała, związanego z cielesnymi narodzinami. Wówczas oznaczało ono przyszły chrzest Chrystusa. Gdy zaś pojawiła się rzeczywistość, to znika zapowiedź. Skoro bowiem cały stary człowiek ginie w chrzcie, to zbędne jest to co zapowiadało odcięcie kawałka ciała.

św. Cyryl: Ustalono ósmy dzień po urodzinach na dokonanie obrzezania. Ósmego też dnia po zmartwychwstaniu Chrystus nakazał nam dokonanie duchowego obrzezania, mówiąc [Mt., 28]: „Idąc tedy, nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je”.

św. Beda: W Jego zmartwychwstaniu zapowiedziane jest także nasze ostateczne zmartwychwstanie, to znaczy zarówno ciała i ducha. Chrystus zaś obrzezany poucza nas zarówno o oczyszczeniu nas przez Niego ze zmazy wad, i o ostatecznym odnowieniu po śmierci.

św. Cyryl: Według przepisów Prawa obrzezany tego samego dnia otrzymywał imię. Dlatego mówi się: nazwano imię jego Jezus, to znaczy Zbawiciel. Został zrodzony dla zbawienia całego świata, co zapowiada Jego obrzezanie, tak jak mówi o tym Apostoł (Kol., 2): „obrzezani jesteście obrzezaniem, nie ręką dokonanym przez odjęcie cząstki ciała”, to znaczy w obrzezaniu Chrystusa.

św. Beda: To zaś iż otrzymuje tego dnia imię, czyni dla podtrzymania starego zwyczaju. Abraham bowiem, który pierwszy otrzymał ten znak obrzezania, w dniu swego obrzezania otrzymał błogosławieństwo związane z imieniem.

Orygenes: Chwalebne imię zaś Jezus najgodniejsze wszelkiej czci, jest imieniem nad wszystkimi innymi, nie zostało nadane tylko przez samych ludzi, ani przez nich przyniesione na świat. Stąd Ewangelista znacząco dodaje: które nazwane było przez Anioła pierwej niż się w łonie poczęło.

św. Beda: Tym zaś imieniem radują się także wybrani w swym duchowym obrzezaniu, i tak jak od Chrystusa pochodzi miano chrześcijan, tak też będą nazwani zbawionymi dzięki Zbawicielowi. Imię to nadane im zostało nie tylko wtedy, gdy zostali poczęci w łonie Kościoła, lecz wcześniej także, przed powstaniem świata.

Tomasz z Akwinu

tłum. Lech Szyndler

[link widoczny dla zalogowanych]