Boże Narodzenie (2 msze)

Witam,

szukałam w internecie informacji dotyczących uczestnictwa dwa razy we mszy świętej w Boże Narodzenie, ale niestety nie znalazłam tego czego szukałam.

Mianowicie, chciałabym wiedzieć czy jeśli ktoś idzie na Pasterkę, to dobrze jest jeśli pójdzie też na mszę świętą w dzień Bożego Narodzenia? Czy raczej to nie jest zalecane, ale jeśli ktoś bardzo chce to może?

Będę bardzo wdzięczna za odpowiedź, bo nurtuje mnie to już od ładnych kilku lat.

Szczęść Boże!

PS Nie wiem czy to jest odpowiednie forum na tego typu pytania, jeśli ktoś uważa, że jakieś inne jest lepsze, będę wdzięczna za informację.

pytająca napisał:

(...)
Mianowicie, chciałabym wiedzieć czy jeśli ktoś idzie na Pasterkę, to dobrze jest jeśli pójdzie też na mszę świętą w dzień Bożego Narodzenia? Czy raczej to nie jest zalecane, ale jeśli ktoś bardzo chce to może?

Dobrze będzie. Pójście dwa razy w tym dniu na Mszę św. żadną nadgorliwością nie będzie. W tym dniu w zależności od pory są czytane różne czytania, inne są na pasterce, inne w ciągu dnia, co jest już samo w sobie walorem.

W uroczystość Bożego Narodzenia są trzy Msze św. pasterska - o północy, anielska - o świcie i królewska - w dzień. Jest o tym wzmianka tu:

http://www.traditia.fora.pl/okres-bozego-narodzenia,26/dla-maryi-nadszedl-czas-rozwiazania-rozwazania,5434.html#22549

Trzy Msze Święte w Uroczystość Bożego Narodzenia

Sprawowanie trzech Mszy Świętych w Uroczystość Bożego Narodzenia wiąże się z starą tradycją rzymską. Ślad o istnieniu trzech Mszy znajdujemy w homiliach Grzegorza Wielkiego (+604) oraz w sakramentarzu gelazjańskim. Pierwszą z nich jest ,,Msza w nocy” (Missa in nocte), zwana w Polsce Pasterką. Została wprowadzona w II połowie V w. Źródłem jest liturgia jerozolimska, która sprawowała taką Mszę Św. o północy w Betlejem. Zwyczaj ten przeniósł się do Rzymu, gdzie w bazylice Matki Bożej Większej sprawowano Mszę o północy.

Drugą Mszą jest tzw. ,,Msza o świcie” (Missa in aurora), która również ma swoją charakterystyczną historię. Pierwotnie nie była związana z Uroczystością Bożego Narodzenia, lecz wiązała się z wspomnieniem św. Anastazji, męczennicy z Sirmium, której wspomnienie sprawowano 25 grudnia w kościele dworskim znajdującym się w pobliżu Palatynu. W Mszy tej uczestniczył cały dwór oraz namiestnik bizantyjski.

Właściwą Mszą Świąteczną jest ,,Msza w dzień”. Papież sprawował ją około godziny 9.00. Podczas tej Eucharystii można było usłyszeć proklamację ewangelii św. Jana, kończącą się słowami:,,A Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami” (J 1,14).
Powyższe trzy formularze mszalne znalazły się w liturgicznym sakramentarzu i tą drogą rozszerzyły się w Kościele. Teksty liturgiczne trzech Mszy, obrazują tajemnicę stania się człowiekiem i zbawienia. Mistyka średniowieczna (Jan Tauler) widziała w tych modlitwach narodzenie się Słowa (Logosu) z Boga Ojca , narodzenie się Syna z Dziewicy i narodziny w sercach wierzących.

Sprawowanie trzech Mszy w Boże Narodzenie zostało upowszechnione. Praktykę tę przejął Mszał potrydencki z 1570. Dotrwała ona do naszych czasów i była traktowana jako swoisty obowiązek. Natomiast Mszał z 1970 roku, wspomina o trzech Mszach jako zachęta, a nie ścisły obowiązek. W obecnie używanym Mszale mamy instrukcję, że w dniu Narodzenia Pańskiego wszyscy kapłani mogą celebrować lub koncelebrować trzy Msze, pod warunkiem, że odprawiają je o właściwej porze.

Sprawowanie trzech Mszy wypłynęło z wielkiego szacunku i Miłości do największej tajemnicy naszej wiary - Bóg z miłości stał się człowiekiem. Chociaż dziś nie ma obowiązku sprawowania trzech Mszy, nie mniej w przeżywaniu Świąt Narodzenia Jezusa Chrystusa powinniśmy się zdobyć na maksymalny wysiłek wdzięczności za przyjście Jezusa i szansę budowania pięknego człowieczeństwa na Jego wzór.

Kl. Michał Kłos SChr, Poznań

Trzy Msze uroczystości Narodzenia Pańskiego
(...)
[link widoczny dla zalogowanych]

Dziękuję bardzo za odpowiedź. Teraz wszystko jest jasne Smile

Trzecia Msza Bożego Narodzenia, która jest punktem kulminacyjnym obchodu, zwraca nasza uwagę na godność Dziecięcia, które spoczęło w betlejemskim żłóbku. Słyszymy najwspanialsze teksty Nowego Testamentu opiewające majestat wcielonego Słowa. Śpiewy mszalne będące echem tych czytań wzywają cały świat do uczczenia nowo narodzonego Zbawiciela, który jest jego Królem. Sławny prolog Ewangelii św. Jana należy do najwspanialszych tekstów w literaturze świata. Nigdy mowa ludzka nie wyrażała tak wielkich tajemnic ujętych w tak zwięzłą formę. Tekst ten był ulubiona modlitwą pierwszych chrześcijan. Wypada go rozważać w okresie świątecznym, aby zgłębić jego bogactwo.

J 1,1-14
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko się przez Nie stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemnościach świeci i ciemności jej nie ogarnęły.
Był człowiek posłany przez Boga, a Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby świadczyć o Światłości, aby przez niego wszyscy uwierzyli. Nie był on światłością, ale miał świadectwo dać o Światłości.
Była Światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, na ten świat przychodzącego. Na świecie był, a świat był przez Niego stworzony i świat Go nie poznał. Przyszedł do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. A wszystkim, którzy Go przyjęli i uwierzyli w imię Jego, dał moc, aby się stali synami Bożymi; którzy nie z krwi, ani z żądzy ciała, ani też z woli ludzkiej , ale z Boga się narodzili. (Tu się przyklęka.) A Słowo stało się ciałem i mieszkało między nami i widzieliśmy chwałę Jego, pełnego łaski i prawd, chwałę jako Jednorodzonego od Ojca.

Za: Mszał rzymski (mszalik codzienny)

MODLITWA ŚWIĄTECZNA

Psalm 97 jest hołdem dla Zbawiciela, który przychodzi, aby zbawić świat.

PSALM 97

Chwała Bogu, Zbawcy świata!

Chwała Boga, Izraelu

Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem cuda uczynił.
Zwycięstwo zgotowała Mu Jego prawica
i święte ramię Jego.
Pan okazał swoje zbawienie:
w oczach pogan objawił sprawiedliwość swoją.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
dla domu Izraela.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.

Chwalcie Boga, wszystkie ludy

Radośnie wykrzykujcie Panu, wszystkie ziemie,
cieszcie się i weselcie, i psalmy śpiewajcie.
Śpiewajcie Panu psalm przy wtórze cytry,
przy wtórze cytry i przy dźwięku harfy,
przy trąbach i przy dźwięku rogu:
na oczach Pana, Króla, się radujcie.

Chwal Boga, wszechświecie

Niech morze huczy i co je napełnia,
krąg ziemski i jego mieszkańcy!
Rzeki niechaj klaszczą w dłonie,
góry niech skaczą z radości
w obliczu Pana, bo nadchodzi,
bo przychodzi królować ba ziemi.
On będzie rządził światem ze sprawiedliwością,
i według słuszności - ludami.

Za: Mszał rzymski (Mszalik codzienny)