Wtedy zwołał Dwunastu.. I wysłał ich, aby głosili królestwo

"Wtedy zwołał Dwunastu... I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże" (Łk 9, 1-2).

Jaki duch miał ożywiać królestwo Boże? Nie inny, lecz ten, którego Duch Święty zaszczepił od pierwszej chwili w Kościele. O tym duchu czytamy znowu w historii pierwszej gminy chrześcijańskiej w Jerozolimie. Wyrażają go krótkie, ale wiele mówiące słowa: "Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwie" (Dz 2, 42).

Trwali w "nauce Apostołów". Wyraża to, że największym staraniem pierwszego chrześcijanina było słuchanie nauk apostolskich. Stąd też ich męstwo w wierze, ich niezachwiana moc, której dali dowody w ogniowej próbie wkrótce potem rozpętanego krwawego prześladowania. "Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa" (Rz 10, 17). A ty może lekkomyślnie zwalniasz się z tylu kazań? A może masz takie przekonanie, że musi ono odznaczać się błyskotliwymi słówkami i stylowymi frazesami. Nie, także nauki apostołów, jak wyznaje św. Paweł, "nie miały nic z uwodzących przekonywaniem słów mądrości" (1 Kor 2, 4), A mimo tego, co za zapał u pierwszych chrześcijan! Ucz się od nich.

Trwali we wspólnocie. Znowu całkowicie według zasad apostolskich: "Znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem, jeśliby miał ktoś zarzut przeciw drugiemu: jak Pan wybaczył wam, tak i wy" (Kol 3, 13). Bądź zawsze heroldem pokoju i miłości. Ustępuj w sprzeczkach, a okażesz się najmądrzejszym i twoje postępowanie będzie po myśli ducha miłości.
Trwali w łamaniu chleba. Co za rozkoszny widok dla Boga, jego aniołów i ludzi. Cała gmina chrześcijańska u Stołu Pańskiego! I to codziennie, jak szczególnie podkreślają to Dzieje Apostolskie (2, 46). Niech to będzie twoją wytyczną, a nie sądź, że z jedną Komunią św. wielkanocną lub kilkoma w roku już wszystko skończone.

Trwali w modlitwach. Jakże szczególne działanie Ducha Świętego daje się odczuwać w tej gminie, która miała stać się wzorem innych gmin!
Ale też była ona podatna na jego działanie i łaskę. Niech więc ciebie także ożywia duch pierwszych chrześcijan i miłuj modlitwę. Uważaj za stracony ten dzień, w którym byś się nie modlił!

Błagaj też Ducha Świętego, by raczył ci udzielić chrześcijańskiego ducha, którym odznaczali się pierwsi chrześcijanie. Wyrwij z duszy wszystkie niezdrowe, niekatolickie poglądy. Módl się z głębi serca: "Wszystko stwarzasz, gdy ślesz swego Ducha i odnawiasz oblicze ziemi" (Ps 104, 30).

Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.

[link widoczny dla zalogowanych]

"Zdumienie ogarnęło wszystkich; wielbili Boga i pełni bojaźni mówili: przedziwne rzeczy widzieliśmy dzisiaj" (Łk 5, 26).

Nastrój, jaki w tych słowach poddaje nam dzisiejsza ewangelia, niech będzie także twoim usposobieniem. Usposobieniem twoim na widok łask, które w tobie i przez ciebie sprawuje Duch Święty. A ty tak mało myślisz o nich! Zapomniałeś całkowicie, że Duch Święty zwie się Dawcą łask.

Pierwszej jego łaski dostąpiłeś na Chrzcie św. Milionom ludzi nie została udzielona! Druga jego łaska spotkała cię przy Sakramencie Pokuty. Całe miliony nie dostąpiły tego szczęścia! - Trzecia jego łaska stała się twoim udziałem przy Bierzmowaniu. Miliony całe nie otrzymały jej wcale! Czwartą jego łaską powinieneś upatrywać w tylu, tylu przestrogach rozumu, od pierwszej chwili jego używania, w przestrogach twoich rodziców, nauczycieli i kapłanów. A przecież miliony nie otrzymały tych przestróg. Dlatego też nie bez słuszności woła do ciebie św. Jan Chryzostom: "Co jest, pytam, z tego wszystkiego, od czego zależy zbawienie nasze, czego by nam nie dał Duch Święty?" Uznaj to wszystko wdzięcznym sercem.

Biada tym, którzy mają przewrotne poglądy o Duchu Świętym! Przypomnij sobie Kościół prawosławny, który nie chciał uznać katolickiej nauki o Duchu Świętym. I oto w sam dzień Zielonych Świąt 1453 r. Mahomet II wjechał do Konstantynopola i położył krwawy koniec religii chrześcijańskiej. Św. Brygida powiada: "Słusznie przeszli Grecy pod ciężkie jarzmo tureckie, skoro nie chcieli nosić słodkiego jarzma Ducha Świętego".

Gdybyśmy tak w większej czci mieli Ducha Świętego, czyby niejedna sprawa lepiej u nas nie stała? Jakże mało modlimy się do niego!
Uczyń w tym względzie, co tylko w twej mocy. Miej w szczególnej czci poniedziałek, dzień poświęcony Duchowi Świętemu. Wzywaj go w chwilach, gdy już zdaje ci się, że nie ma wyjścia. Módl się często i serdecznie do niego. "Duch Prawdy doprowadzi was do całej prawdy" (J 16, 13).

Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.

[link widoczny dla zalogowanych]