Dogmaty maryjne

Dogmaty maryjne

I - "O Bożym Macierzyństwie Maryi" został ogłoszony na Synodzie w Efezie w 431 r. (święta Dziewica jest Matką Boga ponieważ według ciała porodziła słowo Boże, które ciałem się stało.)

II – „O Maryi zawsze Dziewicy” na Synodzie Laterańskim w Rzymie w 649 r. Ogłosił go papież Marcin I. (Ona poczęła bez nasienia, przez Ducha świętego... i bez naruszenia porodziła Go... i po Jego urodzeniu zachowała swe nienaruszone dziewictwo.)

III – "O Niepokalanym Poczęciu Maryi” dopiero w 1854 r. Ogłosił go papież Piusa IX. (Najświętsza Maryja Panna w pierwszej chwili swego poczęcia za szczególną łaską i przywilejem Boga Wszechmogącego, przez wzgląd na zasługi Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkie- go, została zachowana wolna od wszelkiej zmazy winy pierworodnej.)

IV – "O wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny” ogłoszono w 1950 r. Uczynił to papież Pius XII. (Niepokalana Boża Rodzicielka, zawsze Dziewica, Maryja, po wypełnieniu życia ziemskiego, została z ciałem i duszą do chwały niebieskiej wzięta.)

Gdy Papież ogłasza jakiś dogmat, to oznacza, że ogłasza prawdę, która zostaje człowiekowi objawiona przez Boga. Można powiedzieć, że każdy dogmat otwiera nam trochę więcej Nieba. Jest on nie tylko uroczystym liturgicznym aktem, ale przede wszystkim wielkim darem Boga dla świata.

Ktoś mógłby powiedzieć, czy ogłaszanie coraz to nowych dogmatów nie jest ewolucją? Otóż nie. Dogmaty które zdefiniowano na przestrzeni wieków , były zawarte w Objawieniu. Kościól jedynie je wyraźnie wypowiedział, prawdy te były zawarte w depozycie Objawienia. Niczego nowego nie można wnieść. Objawienie Boże jest niereformowalne i zamyka się ze śmiercią ostatniego Apostoła.

Czym jest dogmat?

Dogmat jest to obiektywna prawda wiary zawarta w objawieniu Bożym, którą nauczycielski urząd Kościoła (papież lub sobór) przekazuje w powszechnym nauczaniu zwyczajnym lub uroczystym. Dogmaty są niezmienne, mogą natomiast być coraz głębiej przez Kościół poznawane, dlatego też ich formuła może być uściślana. Jak pisze św. Tomasz z Akwinu, dogmat ujmuje prawdę, która przekracza zdolność naszego poznawania i pojęciowania. Ukazuje prawdę, która nie jest w ten sposób wyczerpana, ale do poznania której dążymy.

Jak dotąd ostatni dogmat ogłosił w 1950 r. papież Pius XII. Zawarty on jest w konstytucji apostolskiej „Munificentissimus Deus” i głosi, że Maryja została wzięta do nieba z ciałem i duszą.

Cytat:

III – "O Niepokalanym Poczęciu Maryi” dopiero w 1854 r. Ogłosił go papież Piusa IX. (Najświętsza Maryja Panna w pierwszej chwili swego poczęcia za szczególną łaską i przywilejem Boga Wszechmogącego, przez wzgląd na zasługi Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkie- go, została zachowana wolna od wszelkiej zmazy winy pierworodnej.)

Dogmat ten ogłosił Pius XI 8 grudnia 1854 roku. Papież, opierając się na Piśmie Świętym i na ciągłym świadectwie Tradycji oraz na mocy nieomylnego Magisterium Kościoła, ogłosił jako dogmat wiary, że Najświętsza Maryja Panna była całkowicie wolna od grzechu pierworodnego, od pierwszej chwili Jej poczęcia.

Oto jak w swej książce pt. Pius IX opisuje niezwykłe okoliczności tego wielkiego wydarzenia prof. Roberto de Mattei: Wszyscy obecni potwierdzili, że w chwili ogłoszenia dogmatu oblicze Piusa IX skąpane we łzach, rozświetlił snop światła, który zstępował z wysokości (...). Mons. Piolanti, który zbadał świadectwa składane przez obecnych tam wiernych, potwierdza, w świetle swojego długiego pobytu w Bazylice Watykańskiej, że w żadnym okresie roku, a tym bardziej w grudniu, nie jest możliwe, aby promień słońca wchodził przez któreś z okien i oświetlał jakąkolwiek część absydy, w której znajdował się Pius IX. (...)

Pewna zakonnica zapytała kiedyś papieża, co czuł w chwili ogłoszenia dogmatu, a sam Pius IX odpowiedział: „To, czego doświadczyłem i co poznałem, ogłaszając ten dogmat, jest tak wielkie, że żadne ludzkie słowa tego nie wyrażą. Kiedy zacząłem obwieszczać dekret dotyczący dogmatu, obawiałem się, że mój głos będzie zbyt słaby, aby usłyszał go niezmierzony tłum (50 tysięcy osób), który tłoczył się w Bazylice Watykańskiej. Ale kiedy doszedłem do formuły zdefiniowania dogmatu, Bóg nadał głosowi swojego Zastępcy taką moc i siłę nadprzyrodzoną tak wielką, że rozbrzmiewał w całej Bazylice. Byłem tak wzruszony tą pomocą Bożą, że musiałem wstrzymać na chwilę przemówienie, aby dać upust łzom. Poza tym, kiedy Bóg obwieszczał dogmat ustami swojego Zastępcy, objawił mojej duszy poznanie tak przejrzyste i tak ogromne niezrównanej czystości Najświętszej Maryi Panny, że jak w przepaści zatraciłem się w głębi tego poznania, którego żadne słowa nie są w stanie opisać, a moją duszę wypełniła niewypowiedziana rozkosz. Rozkosz, która nie jest z tego świata i można jej doświadczyć jedynie w niebie. Żadne szczęście, żadna radość ziemska nie jest w stanie dać nawet namiastki tej rozkoszy; i nie obawiam się stwierdzić, że Zastępca Jezusa Chrystusa potrzebował specjalnej łaski, aby nie umrzeć ze szczęścia pod wrażeniem tego poznania i tego uczucia nieporównywalnego piękna Niepokalanej Maryi”.

Ogłoszenie dogmatu o Niepokalanym Poczęciu wzbudziło nadzwyczajny entuzjazm w świecie katolickim i dało świadectwo żywotności wiary katolickiej w wieku ataku racjonalizmu i naturalizmu.

[link widoczny dla zalogowanych]

Teresa napisał:

(...)
IV – "O wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny” ogłoszono w 1950 r. Uczynił to papież Pius XII. (Niepokalana Boża Rodzicielka, zawsze Dziewica, Maryja, po wypełnieniu życia ziemskiego, została z ciałem i duszą do chwały niebieskiej wzięta.)
(...)

Można zobaczyć nagranie, na którym papież Pius XII ogłasza ex cathedra dogmat o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny - filmik z tej uroczystości:

chwila w której jest to ogłaszane:
http://www.youtube.com/watch?v=4NRtx6mB2pQ&feature=youtu.be&t=6m4s

cały filmik:
https://www.youtube.com/watch?v=4NRtx6mB2pQ

Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny 15 sierpnia.
(...)
http://www.traditia.fora.pl/swieta-maryjne,40/wniebowziecie-najswietszej-maryi-panny-15-sierpnia,142.html

Bł. Pius IX, bulla Ineffabilis Deus.
List apostolski ogłaszający dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny.
Rzym, 8 grudnia Anno Domini 1854.

(...)

[link widoczny dla zalogowanych]

Wiara w Niepokalane Poczęcie istniała od zawsze

Niepokalane Poczęcie jako dogmat wiary nie wziął się znikąd i nie został stworzony w jakimkolwiek celu. Papież uroczyście potwierdził go jako element boskiego objawienia, co oznacza, że w depozycie wiary Kościoła istniał od zawsze – mówi dla PCh24.pl ks. Mateusz Szewczyk, wikariusz parafii pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Wołominie.

Na czym polegało Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny?

Każdy z ludzi przez fakt poczęcia dziedziczy grzech pierworodny, który zostaje zgładzony przez łaskę chrztu świętego. Kościół w katechizmie poucza nas, że jednym ze skutków grzechu pierworodnego jest utrata łaski uświęcającej, w skutek czego „rozum ludzki uległ zaciemnieniu, a wola osłabła w dążeniu do dobra i stała się skłonna do złego”. W tym kontekście Niepokalane Poczęcie polegało więc na tym, że Najświętsza Maryja Panna „od pierwszej chwili swego poczęcia – mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmogącego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego – została zachowana jako nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego”. Takie oto wyjaśnienie tajemnicy Niepokalanego Poczęcia znajdujemy w bulli Ineffabilis Deus bł. Piusa IX, w której to Papież uroczyście ogłosił ten dogmat. Jest to oczywiście język teologiczny i dla wielu dzisiejszych katolików może wydawać się zawiły bądź niezrozumiały.
(...)
[link widoczny dla zalogowanych]

08.12.2014
Ks. dr Ludwig Ott: Przywileje Matki Bożej

Dogmat: Maryja została poczęta bez zmazy grzechu pierworodnego (de fide).

Dnia 8 grudnia 1854 r. papież Pius IX swoją bullą Ineffabilis promulgował następującą doktrynę jako objawioną przez Boga: „Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia – mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmogącego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego – została zachowana jako nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną, i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć” (D 1641).

Wyjaśnienie dogmatu

a. Przez poczęcie należy rozumieć poczęcie bierne. Pierwszym momentem poczęcia jest chwila, w której dusza stworzona przez Boga łączy się z cielesną materią przygotowaną przez rodziców.

b. Istota grzechu pierworodnego zasadza się (formaliter) na spowodowanym przez upadek Adama braku łaski uświęcającej. Maryja została uchroniona od tego braku i weszła w życie w stanie łaski uświęcającej.

c. Wolność Maryi od grzechu pierworodnego była niezasłużonym darem Boga (gratia) i względem prawa była wyjątkiem i przywilejem udzielonym tylko Jej (singulare).

d. Przyczyną sprawczą (causa efficiens) Niepokalanego Poczęcia Maryi był Wszechmogący Bóg.

e. Przyczyną zasługującą (causa meritoria) było Odkupienie dokonane przez Jezusa Chrystusa. Wynika stąd, że nawet Maryja potrzebowała odkupienia i została odkupiona. Na mocy swojego naturalnego początku, jak wszyscy potomkowie Adama, podlegała konieczności urodzenia się w grzechu pierworodnym (debitum contrahendi peccatum originale). Jednakże, w skutek nadzwyczajnej interwencji Boga, Maryja została zachowana od zmazy grzechu pierworodnego (debuit contrahere peccatum, sed non contraxit). A zatem Maryja została odkupiona „łaską Chrystusową”, ale w spsób doskonalszy niż inni ludzie. Gdy ci bowiem zostają uwolnieni od grzechu już obecnego w ich duszy (redemptio reparativa), Maryja, Matka Odkupiciela została uchroniona przed zmazą grzechu pierworodnego (redemptio preservativa lub prae-redemptio). Tak więc dogmat o Niepokalanym Poczęciu Maryi w żaden sposób nie stoi w sprzeczności z dogmatem, który głosi, że wszyscy potomkowie Adama podlegają grzechowi pierworodnemu i potrzebują odkupienia.

f. Przyczyną celową (causa finalis proxima) Niepokalanego Poczęcia Maryi jest Jej Boże Macierzyństwo: dignum Filio tuo habitaculum preparasti (modlitwa na Uroczystość Niepokalanego Poczęcia).

Dr Ludwig Ott, Fundamentals of Catholic Dogma, Rockford, Illinois, 1974, s. 199; tłum. Paweł K. Długosz)

[link widoczny dla zalogowanych]