Życie i śmierć życia konsekrowanego

Długi artykuł - wypowiedź o. Benedicta Groeschela CFR - zakonnika z Detroit, przełożonego ruchu reformatorskiego zainicjowanego przez ośmiu kapucynów, zwanego franciszkanami odnowy (Franciscan Friars of Renewal).

Życie i śmierć życia konsekrowanego

Truizmem powszechnie akceptowanym aż do ostatnich dekad dwudziestego stulecia było, iż gdziekolwiek istniał Kościół katolicki, wszędzie tam obecni byli przedstawiciele życia konsekrowanego: wspólnoty zaślubionych Bogu mężczyzn i kobiet wiodących prosty, skromny żywot pełen wspólnej modlitwy i pracy na rzecz chrześcijańskiej posługi oraz świadectwa o Królestwie Bożym. Należeli do zgromadzeń jednoznacznie podejmujących trud odpowiedzi na ewangeliczne wezwanie do porzucenia swych rodzin, ojczyzn i wszystkiego, co posiadają, by podążyć za Jezusem. Podobne, choć nie tak liczne wspólnoty istniały w Cerkwi prawosławnej.

Wielu żyjących do dziś starszych ludzi pamięta, iż uczyła ich, formowała i opiekowała się nimi imponująca armia księży oraz sióstr i braci zakonnych. W przeddzień Soboru Watykańskiego II w samych Stanach Zjednoczonych liczyła ona co najmniej trzysta tysięcy osób, i szeregi te nieustannie rosły. Od trapistów po jezuitów, od klauzurowych karmelitanek po Siostry Miłosierdzia – osoby konsekrowane można było spotkać na każdym kroku: czy to odprawiające liturgię, czy przewodniczące powszechnym modlitwom Kościoła, czy też na rozmaite sposoby posługujące wiernym, zwłaszcza ubogim i chorym.

Większość owych zgromadzeń znajduje się dziś w stanie upadku – średnia wieku ich członków oscyluje w granicach późnej siedemdziesiątki, a nowych powołań nie widać. Moje własne doświadczenie potwierdza tę smutną prawdę. W roku 1951 wstąpiłem do zakonu kapucynów w prowincji Detroit liczącej wówczas z górą siedmiuset zakonników. Kapucyni stanowili czwarte co do liczebności męskie zgromadzenie w Kościele, które ponadto dostarczyło w naszych czasach takich przykładów świętości jak Ojciec Pio z Pietrelciny, obecnie już kanonizowany, czy Sługa Boży Solanus Casey, którego rychłej beatyfikacji oczekujemy. W chwili mego wstąpienia do zakonu samych nowicjuszy było w prowincji Detroit stu pięćdziesięciu. Dziś nowicjat tejże prowincji liczy mniej niż dwunastu chętnych do zakonu.

(...)

[link widoczny dla zalogowanych]

O zagrożeniach życia religijnego zakonów nie raz wypowiadał się kard Rode - Prefekt Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego - w 2010 r. mówił:

Kard. Rodé: bez powrotu do pierwotnych charyzmatów zakony obumrą
(...)
http://www.traditia.fora.pl/kosciol-ogolnie-i-na-swiecie,2/kard-rod-bez-powrotu-do-pierwotnych-charyzmatow-zakony,3532.html

W 2011 roku już jako były prefekt Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego - 4 stycznia 2011 roku został zastąpiony przez brazylijskiego arcybiskupa, abp Joao Braz de Avis , który jest mocno zainteresowany nowymi wspólnotami, takimi jak Neokatechumenalne Wspólnoty lub Focolari ... - nadal mówił i powtarzał o zagrożeniach życia religijnego.
(...)
http://www.traditia.fora.pl/kosciol-ogolnie-i-na-swiecie,2/kard-franc-rode-o-zagrozeniach-zycia-religijnego,5886.html

Mamy tu też bardzo ciekawa wypowiedź polskiego Brata zakonnego pozostającego jeszcze na formacji przed ślubami wieczystymi, w jednym z francuskich Zgromadzen zakonnych.

Opowiada zakonnik... o formacji zakonnej we Francji...
(...)
http://www.traditia.fora.pl/kosciol-ogolnie-i-na-swiecie,2/opowiada-zakonnik-o-formacji-zakonnej-we-francji,6839.html

O spadku powołań w Polsce jest m.in. tu:

http://www.traditia.fora.pl/kosciol-w-mediach-polska,63/czy-zenskie-klasztory-opustoszeja,7436.html