Amerykańscy hierarchowie walczą z pogańskim pochówkiem

Dziś przeczytałam, że .....

Amerykańscy hierarchowie walczą z pogańskim pochówkiem

Przed Dniem Zadusznym kard. Justin Rigali z Filadelfii oraz abp Michael Sheehan z Santa Fe wydali specjalne oświadczenia, w których wyrazili stanowisko Kościoła wobec kremacji, podkreślając, że Kościół katolicki woli, aby ciało zmarłego było chowane zgodnie ze zwyczajem kościelnym, chociaż nie zabrania kremacji zwłok, o ile spalone szczątki są traktowane z należytym szacunkiem i uczciwością.

Hierarchowie amerykańscy, zaniepokojeni szerzeniem się pogańskich zwyczajów rozpraszania skremowanych zwłok bliskich, dołączania ich do biżuterii, obdarowywania nimi bliskich, trzymania w specjalnych urnach na półkach w domu itp., wydali oświadczenia, w których wyjaśnili, jak powinien wyglądać chrześcijański pochówek.

Zwrócili uwagę, że zgodnie z nauczaniem Kościoła lepszym rozwiązaniem jest pochowanie zwłok w całości na cmentarzu po przeprowadzeniu odpowiedniej ceremonii przez kapłana. Każdy ochrzczony ma do tego prawo, a sposób takiego pochówku przypomina złożenie do grobu ciała Jezusa Chrystusa.

Taki pochówek „usilnie zaleca” nowy kodeks prawa kanonicznego wydany w 1983 r., który jednocześnie podkreśla, że kremacja zwłok nie jest zabroniona, o ile nie jest dokonywana „ze względu na sprzeciw wobec chrześcijańskiego nauczania”.

W 1997 r. biskupi amerykańscy uzyskali pozwolenie, by skremowane szczątki mogły być obecne podczas ceremonii pogrzebowej odbywającej się w kościele, o ile jest to konieczne ze względów duszpasterskich.

Hierarchowie szczególnie potępili „praktyki, polegające na rozpraszaniu popiołów, załączaniu ich do biżuterii, dzieleniu ich pomiędzy krewnych lub robieniu z nimi innych dziwnych rzeczy”. Jak napisał abp Sheehan: „Takie praktyki nie oddają należytej czci ciału i pośrednio są obrazą dla naszej wiary w zmartwychwstanie”.

Specjalne normy regulujące kwestie pochowku wiernych zostały wprowadzone w dniu 1 listopada br. w diecezji w Filadelfii. Przewidują one np., że pochówek skremowanych zwłok musi nastąpić nie później niż w ciągu 30 dni od ich spalenia, a powstały popiół musi zostać umieszczony w szczelnym naczyniu i złożony na cmentarzu.

Według gazety „The Catholic Standard & Times” ostanie badania pokazały, że 21 proc. katolików wybiera kremację zwłok, zamiast tradycyjnego pochówku.

W diecezji Santa Fe abp. Sheehan nakazał duchownym, by dużo mówili wiernym na temat chrześcijańskiego pogrzebu i zadbali o to, aby każdy ochrzczony chrześcijanin miał katolicki pogrzeb. Napisał m.in.: „Nie dajmy się zwieść atmosferze pogaństwa wokół nas, która odrzuca istnienie duszy, świętość ciała, łaskę odkupienia i życie wieczne z Bogiem w niebie. Wręcz przeciwnie, okażmy nasz dług wdzięczności, jaki mamy wobec zmarłych poprzez częstą modlitwę w intencji ich wiecznego spoczynku i niech nasze uroczystości pogrzebowe pokażą całemu światu, że wierzymy w zmartwychwstanie i życie wieczne, które zostało wysłużone dla nas przez śmierć i zmartwychwstanie Naszego Pana Jezusa Chrystusa”.

Źródło: The National Catholic Register

[link widoczny dla zalogowanych]

Za: [link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Jakieś zielone światełko się zapaliło. Mądrzy biskupi, że zaczynają mówić.

Kościół zakazuje rozrzucania prochów, czy przerabiania ich na biżuterię

Kościół preferuje pochówek ciał, chociaż nie zakazuje kremacji. Domaga się przechowywania prochów w miejscu świętym, zakazując ich rozrzucania a także przerabiania na pamiątki, biżuterię czy inne przedmioty – czytamy w opublikowanej dziś przez Kongregację Nauki Wiary instrukcji „Ad resurgendum cum Christo”. Dotyczy ona pochówku ciał zmarłych oraz przechowywania prochów w przypadku kremacji. Dokument zatwierdził i polecił opublikować Papież Franciszek.

W instrukcji przypomniano, że od ponad pół wieku Kościół zezwala na kremację zwłok, pod warunkiem, by „wybór ten nie był podyktowany wolą «odrzucenia chrześcijańskich dogmatów, albo w duchu sekciarskim, albo też pod wpływem nienawiści wobec religii katolickiej i Kościoła»(n.1)”. Podkreślono, że zmartwychwstanie Jezusa jest kulminacyjną prawdą wiary chrześcijańskiej.

Stąd Kościół usilnie zaleca, by ciała zmarłych chowane były na cmentarzu lub w miejscu świętym. Zaznacza, iż pochówek jest najbardziej odpowiednią formą wyrażenia wiary i nadziei w zmartwychwstanie ciała, uwypuklając godność ciała ludzkiego. „Nie może zatem pozwolić na postawy i obrzędy, które uwzględniają błędne pojęcie śmierci, postrzeganej zarówno jako ostateczne unicestwienie osoby, jak i chwilę jej fuzji z matką naturą lub ze wszechświatem, jako etap w procesie reinkarnacji, lub też jako ostateczne wyzwolenie z «więzienia» ciała (n.3)” – czytamy w watykańskiej instrukcji.

Dodano, że pochówek na cmentarzach lub w innych miejscach świętych właściwie odpowiada współczuciu i szacunkowi, jakie należą się ciałom zmarłych, zaś Kościół uważa go za uczynek miłosierdzia względem ciała. Pochówek ciał zmarłych na cmentarzach lub w innych miejscach świętych sprzyja też pamięci i modlitwie za zmarłych ze strony rodziny i całej wspólnoty chrześcijańskiej. „Przez pochówek ciał na cmentarzach, w kościołach czy na terenach do tego przystosowanych, tradycja chrześcijańska strzegła wspólnoty między żywymi i umarłymi, i przeciwstawiała się tendencji ukrywania lub prywatyzowania wydarzenia śmierci oraz znaczenia, jakie ma ona dla chrześcijan (n.3) ” – stwierdza dokument.

Przechodząc do wskazań szczegółowych instrukcja zaznacza, że wybór kremacji nie może być sprzeczny z jasno wyrażoną wolą zmarłego. Podkreśla, że „Kościół nadal preferuje pochówek ciał, jako że w ten sposób okazuje się większy szacunek zmarłym; kremacja jednak nie jest zakazana, «chyba że została wybrana z powodów sprzecznych z nauką chrześcijańską»” (n.4).

Wskazuje się ponadto, że jeśli wybrano kremację, „prochy zmarłego muszą być przechowywane z zasady w miejscu świętym, czyli na cmentarzu, lub jeśli trzeba w kościele albo na terenie przeznaczonym na ten cel przez odpowiednie władze kościelne”(n.5). Sprzyja to pamięci o zmarłych w modlitwie i okazywaniu szacunku ich prochom.

Dokument Kongregacji Nauki Wiary wyraźnie zakazuje przechowywania prochów w miejscu zamieszkania, chyba że z ważnych powodów zezwoli na to ordynariusz miejsca po porozumieniu z Konferencją Episkopatu. Jednakże prochy „nie mogą być rozdzielane między poszczególne ogniska rodzinne i zawsze należy zapewniać im szacunek oraz odpowiednie warunki przechowywania” (n.6).

Instrukcja wyraźnie stwierdza, że „nie należy zezwalać na rozrzucanie prochów w powietrzu, na ziemi lub w wodzie albo w inny sposób, ani też przerabianie kremowanych prochów na pamiątki, biżuterię czy inne przedmioty” (n.7). Wreszcie podkreśla, że „w przypadku gdy zmarły notorycznie żądał kremacji i rozrzucenia własnych prochów w naturze z powodów sprzecznych z wiarą chrześcijańską, należy, zgodnie z prawem, odmówić przeprowadzenia uroczystości pogrzebowych”[n. 8].

[link widoczny dla zalogowanych]