Afganistan - sytuacja afgańskich chrześcijan

Musi zginąć, bo nie wyrzekł się Chrystusa

45-letni Said Musa ma amputowaną jedną nogę. Padł ofiarą wybuchu miny przeciwpiechotnej. Specjalizuje się w rehabilitacji osób, które jak on stały się ofiarami wybuchów niewypałów. Aresztowano go osiem miesięcy temu po tym, gdy próbował się schronić w ambasadzie niemieckiej w Kabulu. Przedtem prezydent kraju Hamid Karzaj zapowiedział rozprawę z chrześcijanami.

Żonę i szóstkę dzieci aresztowanego wyrzucił z ich mieszkania właściciel domu. Uciekli za granicę. Podczas pobytu w więzieniu Musę odwiedził sędzia i złożył mu propozycję nie do odrzucenia - wróci do wiary muzułmańskiej lub czeka go śmierć przez powieszenie. Jednak podczas swojego pierwszego wywiadu prasowego udzielonego "The Sunday Times" Musa oświadczył, że nie zmieni swojego wyznania nawet, gdyby miał umrzeć. - Zabiją moje ciało, ale mój duch należy do Boga - oświadczył.

W ubiegłym tygodniu spotkałem się z fizjoterapeutą w areszcie w Kabulu, w otoczeniu klawiszy i ludzi bezpieki. Wszedł do pokoju dyrektora więzienia, kulejąc i opierając się na pozostałej mu nodze. Jest wychudzony i wymizerowany. Mówi w sposób nerwowy.

Musa nawrócił się na chrześcijaństwo w Kabulu dziewięć lat temu. Pewien wierny z Zachodu udzielił mu chrztu. Przyjaciele mówią, że wpływ na zmianę wiary miały dramatyczne doniesienia o zamachach bombowych w stolicy Pakistanu. Musa zaczął wątpić i zapytywać siebie, dlaczego muzułmanie zabijają niewinnych ludzi. - Biblia naucza, byśmy miłowali swoich nieprzyjaciół. Ona nauczyła mnie jednej zasady - jeśli ktoś cię uderzy w jeden policzek, nadstaw mu drugi - opowiada.

Cierpienia Saida Musy zaczęły się w maju br. Wtedy stacja telewizyjna Noorin TV wyemitowała reportaż na temat ochrzczonych w Kabulu Afgańczykach. Emisja materiału wywołała antychrześcijańskie demonstracje studentów. Palili wizerunki papieża. W stolicy Afganistanu żyje ponad tysiąc wyznawców Chrystusa.

Po obejrzeniu reportażu Karzaj zlecił ministrowi spraw wewnętrznych "podjęcie natychmiastowych poważnych działań mających zapobiec w przyszłości takim zdarzeniom".

Kilka tygodni później służby bezpieczeństwa rozpoczęły rozprawę z afgańskimi chrześcijanami. Gdy policja i tajne służby prowadziły zmasowaną akcję przeszukiwania domów, gdzie mogli skryć się miejscowi chrześcijanie, dziesiątki innych wyznawców tej religii uciekły z kraju. Musa: Nawet gdybym miał umrzeć, nie porzucę Chrystusa. Zabiją ciało, ale mój duch należy do Boga.

Aresztowano tylko dwie osoby. Musę, który od 15 lat pracował w klinice ortopedycznej w Kabulu, i mężczyznę o nazwisku Ahmed Szah Reza. Musa oskarża Rezę, że był "kretem" wielkiego ajatollaha Moseniego. Ten radykalny szyicki duchowny prowadzi w stolicy Afganistanu szkołę koraniczną. Rezę zwolniono z aresztu już po miesiącu na polecenie prokuratora generalnego, bo... wyrzekł się chrześcijaństwa.

W dniu aresztowania Musa odebrał telefon od znajomego, który ostrzegł, że poszukują go służby bezpieczeństwa. Zamierzał poszukać schronienia w ambasadzie Niemiec. Nim tam dotarł, zatrzymali go ubrani po cywilnemu policjanci i wrzucili na tylne siedzenie samochodu. Następnie przewieźli do aresztu Krajowego Zarządu Służby Bezpieczeństwa, gdzie przez 72 dni nieustannie go przesłuchiwano. - Bili mnie i torturowali pałkami. Mówili mi, bym z powrotem przyjął islam. Gdy odmówiłem, nazwali mnie brudnym odszczepieńcem. Usiłowali wydobyć ze mnie nazwiska innych chrześcijan Afgańczyków i cudzoziemców. Powiedziałem im, że nie znam nikogo innego. Zaczęli więc bić mnie ponownie.

Z aresztu Musę przewieziono do więzienia położonego na prowincjach Kabulu. Tutaj poddano go jeszcze gorszym torturom. Klawisze i więźniowie bili go pięściami i pałkami oraz kopali. Pluli mu w twarz i drwiąc, przezywali Jezusem Chrystusem. - Udawałem, że jestem głuchy i niemy. Co miałem robić? Starałem się nie słuchać tego, co mówią, gdy wyzywali mnie od brudasów i odszczepieńców. Jedyne, co mogłem, to modlić się za ich dusze. Sądzili, że jestem szalony - mówi Said Musa.
Mułłowie i sędzia zagrozili, że jeśli w ciągu trzech dni nie przyjmie z powrotem islamu, czeka go egzekucja. Gdy odmówił, nakazali strażom, by "wyciągnęli to brudne zwierzę" z celi i pobili.

Zdesperowany więzień pisał listy do grup obrony praw człowieka, ambasad krajów zachodnich i prezydenta USA. Błagał, by przeniesiono go do innego więzienia. "Współwięźniowie znęcają się nade mną i wyśmiewają z wiary w Pana Jezusa Chrystusa. Dopuszczają się wobec mnie nawet czynów nierządnych. Biją mnie kijami, pięściami i kopią" - pisał swoim kiepskim angielskim.

Właściciel domu, w którym mieszkał, gdy tylko dowiedział się o aresztowaniu, na bruk wyrzucił jego żonę, trzech synów i trzy córki. Sąsiedzi pluli na nich. Żonę nazywali kochanicą odszczepieńca. Po wielu trudnościach rodzina wyjechała za granicę.

- Gdy tylko dowiedzieli się o moim mężu, zaczęli traktować nas jak bydło - mówi żona Musy Guljan. Była wściekła, gdy mąż powiedział jej o swoim nawróceniu. Później jednak zmieniła zdanie. - Nazwałam go wtedy niewiernym. Przytulił mnie jednak, pocałował i rzekł, że wciąż żywi ogromny szacunek do islamu. Moja miłość do niego odżyła. Mój mąż to rozsądny człowiek. Świetnie wie, jak odróżnić dobro od zła. Mocno wierzy w Chrystusa. To jego wybór - dodaje.

W wyniku presji ambasady USA przeniesiono go do innego więzienia. Tu śpi na korytarzu tuż obok gabinetu szefa strażników więziennych. Wszystko po to, by uniknąć dalszych prób pobicia.
Nie doczekał się jeszcze procesu. Jednak obrońcy twierdzą, że nie ma w nim żadnych szans. Pięciu z nich odwiedziło go w więzieniu. I wszyscy zrezygnowali - albo od razu, albo w momencie, gdy zaczęto grozić im śmiercią. - Powiedziałem mu wprost, że jedyna droga odzyskania wolności polega na odrzuceniu przez niego wiary chrześcijańskiej. Zgodnie z prawem islamskim jeśli tego dokona, wybaczy się mu winy. Nie będzie egzekucji. Oczywiście odmówił. Zrzekłem się więc jego obrony. Nigdy nie wygrałbym tej sprawy - oświadczył adwokat Mostafa Mahmud.

Przyjaciele Musy oskarżyli organizacje praw człowieka - m.in. ONZ i Czerwony Krzyż - że nawet nie próbują wywierać nacisku na rząd, by uwolnił więźnia sumienia. - Palcem nie kiwnęli, by mu pomóc. Zachód siedzi z założonymi rękoma - mówi jeden z nich i zwraca uwagę, że Afganistan podpisał kilka aktów międzynarodowych w kwestii praw człowieka i swobód podstawowych.

Według afgańskiej Niezależnej Komisji Obrony Praw Człowieka sprawa jest niezwykle delikatna. - Armia radykalnych mułłów natychmiast przypadek ten zamieniłaby w orędzie do walki z czymś więcej niż wolność wyznania - mówi rzecznik dr Nader Nadery. Musa: Nawet gdybym miał umrzeć, nie porzucę Chrystusa. Zabiją ciało, ale mój duch należy do Boga.

Zachodni obrońcy praw człowieka z rozmysłem nie zabierają głosu w tej sprawie, bo obawiają się, że nagłaśnianie publicznie kampanii może tylko wywołać wściekłość afgańskiego rządu.

Said Musa nie jest jedynym przebywającym w więzieniu afgańskim chrześcijaninem. W październiku 2010 r. po przekazaniu przyjacielowi egzemplarza Nowego Testamentu aresztowano Szoaiba Asadullaha. Chrześcijanie mówią, że siłą karmi się go narkotykami i środkami odurzającymi, by w sądzie sprawiał wrażenie chorego psychicznie. W Afganistanie odszczepieństwo od islamu usprawiedliwia tylko niepoczytalność.

Said Musa pozostaje nieugięty - szybciej umrze, niż wyrzeknie się swojej nowej wiary. - Nie dbam, czy ukrzyżują mnie głową w dół. Mój duch pozostanie żywy. Lękam się tylko Boga. Tylko on może zesłać moją duszę do piekieł - twierdzi.

[link widoczny dla zalogowanych]

Nawróconego z islamu chrześcijanina czeka egzekucja.

Przetrzymywany od maja ubiegłego roku w afgańskim więzieniu chrześcijanin Musa Sayed może zostać stracony w ciągu najbliższych dni – podał portal „Christian Post”. 45-letniego ojca sześciorga dzieci, zatrzymanego za przyjęcie wiary chrześcijańskiej, przed powieszeniem może uratować jedynie ponowne przejście na islam – miał powiedzieć podczas procesu afgański sędzia.

Sayed, były pracownik Czerwonego Krzyża, oświadczył w rozmowie z dziennikiem "Sunday Times", że nie zamierza wyrzec się wiary w Chrystusa. „Moje ciało należy do nich, mogą z nim zrobić, co zechcą. Tylko Bóg może decydować, czy mój duch pójdzie do piekła” – powiedział.

Chrześcijanin afgański, który jest niepełnosprawny, skarży się, że więzieniu był torturowany i wykorzystywany seksualnie przez strażników i współwięźniów.

Ostatnio w jego obronie stanął sekretarz generalny NATO Anders Fogh Rasmussen, który wezwał władze afgańskie do poszanowania praw człowieka wobec tych, którzy zmieniają religię.

[link widoczny dla zalogowanych]

To dopiero szatańskie działanie! tak traktować człowieka.

A jednak nie smierć, jak podaje Radio Watykańskie:

Afganistan: chrześcijański neofita ocalony przed śmiercią dzięki internautom.

W Afganistanie został wypuszczony na wolność jeden z dwóch chrześcijańskich neofitów, aresztowanych za porzucenie islamu. 46-letni Sayed Mussa, ojciec sześciorga dzieci, spędził w więzieniu dziewięć miesięcy. Za apostazję groziła mu kara śmierci. Do jego uwięzienia przyczyniła się afgańska telewizja, która potajemnie nagrała podziemne spotkania chrześcijan w Kabulu.

Jego uwolnienie przypisuje się natomiast intensywnej kampanii medialnej, zwłaszcza w internecie, która skłoniła zachodnich dyplomatów do nacisków na władze w Kabulu. Brak jednoznacznych informacji na temat daty uwolnienia afgańskiego chrześcijanina. Niektóre źródła podają, że stało się to dopiero wczoraj, inne natomiast twierdzą, że Mussa wyszedł z więzienia już w poniedziałek i uczyniono to bez rozgłosu, aby mógł zbiec zagranicę.

W więzieniu pozostaje jeszcze przynajmniej jeden chrześcijański neofita Shoaib Assadullah Musawi. Został aresztowany w listopadzie ubiegłego roku za to, że dał swemu przyjacielowi Ewangelię. Jak podkreślają organizacje broniące praw człowieka, wolność religijna gwarantowana przez afgańską konstytucję jest fikcją. Zgodnie bowiem z tą samą ustawą zasadniczą sędziowie mogą według własnego uznania odwoływać się do prawa koranicznego, a to za konwersję na chrześcijaństwo czy bluźnierstwo względem Mahometa przewiduje karę śmierci.

Żródło: [link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

W Afganistanie nie ma już ani jednego publicznie dostępnego kościoła. Za posiadanie Biblii grozi śmierć.

Wielkanoc bez kościoła

Najpierw wysokie szare mury, między którymi znajduje się seria punktów kontrolnych. Wszystkie strzeżone przez ochroniarzy uzbrojonych w karabiny maszynowe i nowoczesny sprzęt do wykrywania ładunków wybuchowych. Przejechać tamtędy można jedynie okazując specjalne dokumenty. Potem jeszcze wielka brama, także strzeżona przez uzbrojoną po zęby ochronę. Można ją przekroczyć tylko posiadając zaproszenie.

Dopiero wtedy wyłania się niewielki budynek, który od bunkra różni chyba jedynie to, że na jego szczycie jest krzyż. Gdy zajechały tam pancerne samochody terenowe, dyplomatów, którzy z nich w wielkim pośpiechu wysiadali ochroniarze w eleganckich garniturach traktowali tak, jakby za chwilę miał mieć miejsce zamach, a ich VIP znalazł się w najniebezpieczniejszym miejscu z możliwych.

To jedyne w Kabulu miejsce, gdzie odprawiana była wczoraj wielkanocna msza. Kaplica, przyklejona do włoskiej ambasady, powstała w 1919 r. Włochy były pierwszym krajem, który uznał niepodległość Afganistanu. Kiedy rząd w Kabulu zapytał, jak może się za to odwdzięczyć, Włosi poprosili o zgodę na zbudowanie kaplicy.

Na wczorajszej mszy nie widziałam ani jednego Afgańczyka, choć to jedyny w tym kraju kościół. Ostatni, jak był publicznie dostępny, zlikwidowano trzy lata temu. Mieścił się w wynajmowanym budynku w centrum miasta. Choć afgańscy chrześcijanie mieli prawo do wieczystego wynajmowania budynku, właściciel go zburzył, a w jego miejsce postawił sklep z elektroniką, dokument uznając za nieważny. Z resztą, gdyby kościół nadal tam istniał, pewnie i tak nikt nie miałby odwagi tam przyjść.

- Jesteśmy jak pierwsi chrześcijanie, którzy praktykowali religię narażając życie - mówi Afganka Atifa, pracująca dla jednej z organizacji pomocowych w Kabulu. Nie chciała brać dnia wolnego, by nie wzbudzać podejrzeń. Wielkanoc oznaczała dla niej modlitwę z rodzicami w domu, a potem uroczystą kolację. - Oficjalnie mamy wolność religijną, ale talibowie grożą chrześcijanom śmiercią i regularnie nas zabijają, gdy tylko kogoś takiego znajdą. Rząd za chrześcijaństwo wsadza do więzienia. Boimy się nawet trzymać w domu Biblię – mówi dziewczyna.

Afgańska konstytucja stanowi, że islam jest „religią państwową" i „żadne prawo nie może być sprzeczne z wiarą i nakazami świętej religii islamu". Gwarantuje jednak, że „wyznawcy innych religii mogą swobodnie wyznawać swoją wiarę i odprawiać rytuały w granicach określonych przez prawo". Ten ostatni przepis jest martwy. W ubiegłym roku głośno było o sprawie mężczyzny, któremu groziła kara śmierci za to, że przeszedł na chrześcijaństwo. Dzięki zabiegom dyplomatycznym kilku zachodnich państw, po siedmiu miesiącach wyszedł z wiezienia, ale musiał wyjechać z kraju.

W 2009 r. konspiracyjna grupa chrześcijan wydrukowała Biblię w językach pasztu i dari, którą przemycono na teren afgańskich koszar w Bagram. Gdy dowiedziało się o tym szefostwo bazy, Biblie zostały spalone. Rok wcześniej telewizja Noorin pokazała grupkę ludzi modlących się w języku dari. Wybuchł wielki skandal, a w Kabulu doszło do antychrześcijańskich manifestacji. Kilku deputowanych wzywało do publicznych egzekucji chrześcijan.

Wkrótce potem w prowincji Badakszan zatrzymano międzynarodową ekipę humanitarną. Dziesięć osób zabito, a jedną wypuszczono, by mogła opowiedzieć, co grozi za nawracanie muzułmanów. Niedługo potem władze zawiesiły działalność dwóch misji humanitarnych – norweskiej i amerykańskiej – choć obie zarzekały się, że nie próbują nawracać Afgańczyków. Później telewizja Noorin przyznała, że wymieniła obie organizacje jako zamieszane w krzewienie chrześcijaństwa dlatego, że miały słowo „chrześcijańskie" w nazwie.

Ojciec Giuseppe Moretti, 75-letni włoski ksiądz, który odprawiał wczorajszą mszę w kaplicy przy włoskiej ambasadzie jest w Afganistanie od 1977 r. Był tu w czasach wojny z Sowietami i za rządów talibów. - Przetrwałem tu wojnę domową. Codziennie słychać było strzały, ale i tak wolę tamte czasy od dzisiejszych. Teraz są zamachy bombowe, punkty kontrolne i gigantyczne betonowe ściany. Nie poznaję już tego kraju.

[link widoczny dla zalogowanych]

Afganistan: bieda i analfabetyzm tworzą „dzieci-kamikadze”

Rośnie liczba „dzieci-kamikadze” wykorzystywanych przez fundamentalistów do dokonywania samobójczych zamachów. Świadczy o tym ostatni przypadek dziesięcioletniej Afganki (na zdjęciu), która w prowincji Helmand oddała się w ręce żołnierzy, prosząc ich o pomoc i wyznając, że jej dorosły brat, talibski dowódca, namówił ją do samobójczego zamachu na wojskowy punkt kontrolny.

Simona Lanzoni, pracująca w Afganistanie z ramienia Fundacji Pangen wskazuje, że dzieci wykorzystywane są coraz częściej do przeprowadzania zamachów samobójczych także np. w Iraku.

„Niestety o losie wielu dzieci decyduje ogromna bieda i brak powszechnego dostępu do edukacji. Bardzo często dzieci powierza się szkołom religijnym, gdzie poddawane są swoistemu praniu mózgów i uczone ślepego posłuszeństwa obowiązującym regułom – podkreśla Lanzoni. - Wielu rodziców oddaje dzieci do szkół religijnych nie ze złej woli, ale dlatego, że tam przynajmniej mają zapewnione wyżywienie, którego często brakuje w domu. Przypadki dzieci-samobójców stają się coraz częstsze, bo maluchy nie wzbudzają podejrzeń. Jesteśmy świadkami tworzenia nowej strategii terroru, która jest naprawdę przerażająca. Wykorzystywane są przecież niewinne dzieci”.

W marcu ub. roku dwóch afgańskich chłopców zginęło, a sześciu zostało rannych, gdy w szkole podstawowej podczas lekcji, na której zaznajamiano uczniów z działaniem detonatorów, eksplodował ładunek wybuchowy umieszczony w specjalnej kamizelce. Dwa miesiące wcześniej zginęła rozerwana na strzępy ośmioletnia dziewczynka niosąca w torbie bombę, którą miała podłożyć na posterunku policji w prowincji Uruzgan, na południu Afganistanu.

[link widoczny dla zalogowanych]

Państwo Islamskie zabija już w Afganistanie. Zginęły 33 osoby

Do tragicznego wydarzenia doszło w sobotę w pobliżu banku w miejscowości Dżalalabadzie. Zamachowiec związany z Państwem Islamskim zabił w Afganistanie co najmniej 33 osoby i zranił ponad 100 kolejnych.

Odpowiedzialność za zamach oficjalnie zadeklarowało Islamskie Państwo. Według oświadczenia tego ugrupowania zamachowcem-samobójcą miał być Abu Mohammad, a celem ataku pracownicy administracji rządowej odbierający wypłaty w baku.

Termin zamachu nie był przypadkowy – pierwszy dzień islamskiego tygodnia, w godzinach szczytu. Także miejsce jest znaczące – Dżalalabad to drugie co do wielkości miasto we wschodniej części Afganistanu. Atak potępili nawet… talibowie ustami swojego rzecznika Zabiullaha Mujahida.

Atak świadczy o poszerzaniu obszaru działalności Państwa Islamskiego o Afganistan. W marcu odkryto, że dżihadyści prowadzą w Afganistanie rekrutację.

[link widoczny dla zalogowanych]

Katolicy w Afganistanie

Na ulicy w Afganistanie

W Afganistanie, kraju całkowicie muzułmańskim, oprócz kapelanów wojskowych, którzy posługują przebywającym tam żołnierzom, przebywa także o. Giovanni Scalese, barnabita, który opiekuje się małą wspólnotą katolików. Należą oni do utworzonej 14 lat temu przez Jana Pawła II misji „sui iuris” i spotykają się w małej kaplicy na terenie ambasady Włoch.

W wywiadzie dla Radia Watykańskiego o. Scalese mówił o trudnościach i nadziejach wynikających z faktu przebywania w kraju zamieszkiwanym niemal wyłącznie przez wyznawców islamu.

„Afganistan to kraj całkowicie muzułmański; jedynymi obecnymi katolikami są pracujący tam obcokrajowcy. Jakakolwiek forma prozelityzmu jest zabroniona, ale jesteśmy. Kiedy w każdy piątek przez pół godziny adorujemy Najświętszy Sakrament, myślę sobie: «Jesteśmy w Aganistanie, kraju muzułmańskim, ale Ty, Jezu w Najświętszym Sakrmanecie, jesteś tu obecny, jesteś. I Twoja obecność jest najważniejsza, my jesteśmy jedynie narzędziami, znakami Twojej obecności». Jest rzeczą oczywistą, że żyjemy tam w napięciu, że w każdej chwili może się coś wydarzyć i rzeczywiście często coś się dzieje, nawet bardzo poważnego. Ale muszę powiedzieć, że można się przyzwyczaić, nauczyć się żyć z niebezpieczeństwem. A potem myślę, że także w takich chwilach musimy żyć naszą wiarą. Wiara bowiem to nie coś abstrakcyjnego, intelektualnego: musimy być przekonani, że nie jesteśmy sami, ciągle jesteśmy chronieni. Kiedy któregoś razu rozmawiałem na temat bezpieczeństwa i ochrony z bratem luteraninem, bo jest tam także mała wspólnota luterańska, powiedział mi: «My także mamy eskortę, są to aniołowie stróżowie». Jeżeli wierzymy, nie jesteśmy sami, mamy pełną konieczną ochronę” – powiedział o. Scalese.

Mówiąc o dziełach miłosierdzia prowadzonych przez Kościół katolicki w Kabulu o. Scalese wskazał na obecność niewielkich wspólnot zakonnic. Są to Misjonarki Miłości św. Matki Teresy, Małe Siostry Jezusa i jeszcze jedna nieduża wspólnota międzynarodowa, które opiekują się niepełnosprawnymi dziećmi. Mogłoby się wydawać, że jest to obecność bezużyteczna, ale w tym miejscu nie ma nic bezużytecznego; to działalność o wyjątkowej wartości.

[link widoczny dla zalogowanych]

Mała kaplica. To jedyne miejsce w Afganistanie, gdzie codziennie sprawowana jest Msza święta.

[link widoczny dla zalogowanych]

W całym Afganistanie jest tylko jedno miejsce, w którym codziennie sprawowana jest Msza Święta. To jedyna katolicka kaplica w tym kraju, znajdująca się na terenie włoskiej ambasady.

Kaplica istnieje od 2002 roku. Została stworzona w ramach misji sui iuris Afganistanu. To dzieło misyjne poddane jest bezpośredniej kontroli papieża. Obecnie w ramach misji pracuje pięciu kapłanów, opiekując się dwustu wiernymi. Apostolski superior opiekujący się dziełem, o. Giovanni Scalese, udzielił wywiadu niemieckiemu portalowi Katholisch.de, mówiąc o życiu w tym kraju ogarniętym wojną i terrorem.

Jak mówi o. Scalese, do afgańskiej wspólnoty nie należą praktycznie żadni rodowici Afgańczycy. Jedyni stali mieszkańcy tego kraju przychodzący na mszę, to wysłani tu z Zachodu zakonnicy. Większość związanych z kaplicą świeckich należy do różnych organizacji międzynarodowych, jak choćby ONZ, przebywając w Afganistanie tylko tymczasowo.

Jak mówi kapłan, w Afganistanie są „bez wątpienia tysiące wierzących”, ale tylko garstka z nich praktykuje wiarę. Nawet ta wąska grupa praktykujących nieczęsto może przychodzić do kościoła. Jak tłumaczy o. Scalese, staje temu na przeszkodzie fakt, że niedziela to w tym kraju dzień pracujący; co więcej ze względów bezpieczeństwa często nie można opuszczać domu. W niedzielnej mszy w kabulskiej kaplicy bierze udział zwykle od 30 do 50 osób.

Sytuacja chrześcijan jest w Afganistanie szczególna. - Inaczej niż pozostałych krajach muzułmańskich, w Afganistanie nie ma chrześcijańskiej mniejszości. Jedyne mniejszości religijne to buddyści i sikhowie, którzy tworzą razem mniej niż procent ludności – mówi o. Scalese. Jak tłumaczy, w pierwszych wiekach Kościoła na teren Afganistanu dotarli nestorianie, ale po islamskich podbojach całkowicie zniknęli.

Duchowny uważa przy tym, że nie można uważać Afgańczyków za islamskich fundamentalistów. Tak naprawdę bardzo mocno różnią się od Arabów. Dla nich podstawą tożsamości nie jest bycie muzułmaninem, ale właśnie bycie Afgańczykiem. Afgańska kultura została z jednej strony ukształtowana przez Persję, z drugiej przez Indie. Dopiero później nałożył się na to islam.

O. Scalese przyznaje, że poza sprawowaniem niedzielnej mszy świętej duszpasterstwo praktycznie nie istnieje. Ze względów bezpieczeństwa wyjątkowo trudne jest swobodne poruszanie się po mieście i kraju. On sam opuszczając teren ambasady musi być zawsze eskortowany przez żołnierzy.

Poza kabulską kaplicą nie ma w Afganistanie wiele innego rodzaju działalności chrześcijańskiej. Istnieją jeszcze jakieś małe, odosobnione wspólnoty protestanckie. Jedyna jednak, z jaką kontakty utrzymuje włoska kaplica, to ewangelicka wspólnota z Niemiec, zazwyczaj uczestnicząca w niedzielnej mszy świętej sprawowanej w kaplicy. Ponadto żyje w kraju garstka zakonnic z różnych zgromadzeń, związanych jednak bezpośrednio z kaplicą. Odrębnie funkcjonują katoliccy kapłani przy oddziałach wojsk z różnych państw NATO.

W Roku Świętym drzwi do kabulskiej są Bramą Miłosierdzia. Jak podkreśla o. Scalese, dla wszystkich katolików związanych z tym miejscem to bardzo ważne i wielkie wydarzenie, pozwalające im pomimo tak trudnej sytuacji uczestniczyć w Roku Jubileuszowym.

- Gdy w święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny odwiedził nas kazachski arcybiskup Tomasz Peta [ur. w Inowrocławiu – red.], był bardzo poruszony stojąc w progu drzwi. Życie miłosierdziem, bycie jego świadkiem w naszym codziennym życiu, jest wielkim zadaniem każdego z nas” – stwierdził kapłan.

Źródło: [link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Kaplica w środku.

[link widoczny dla zalogowanych]

A.D. 2021 rok

Ks. Chris Tozzi:

Kaplica Matki Bożej Opatrzności Bożej w Kabulu jest połączona z Ambasadą Włoch i została założona przez św. Jana Pawła II w 2002 roku. Jedyny prawnie uznany kościół katolicki w Afganistanie potrzebuje naszych modlitw dzisiaj, podobnie jak mieszkańcy Afganistanu.

Włoch ostatnim duchownym katolickim w Afganistanie?

Prawdopodobnie ostatnim duchownym katolickim, który pozostał w Afganistanie, jest włoski zakonnik, przebywający na terenie ambasady swego kraju w znajdującym się w rękach talibów Kabulu. „Nadal tu jesteśmy, sytuacja nie pozwala mi na udzielenie wywiadu”, napisał w mailu o. Gianni Scalese, cytowany 16 sierpnia przez włoską gazetę „Corriere di Bologna”. Natomiast na portalu internetowym „12porte” archidiecezji Bolonia zakonnik wezwał do modlitwy za Afganistan i jego mieszkańców.

O. Gianni Scalese, który w tych dniach obchodzi 66. rocznicę urodzin, w listopadzie 2014 został mianowany przez papieża Franciszka przełożonym „misio sui iuris” w Afganistanie. W Kabulu pracował od stycznia 2015. Siedziba tej utworzonej w 2002 roku jednostce terytorialnej Kościoła katolickiego znajduje się na terenie ambasady Włoch. Wierni wokół niej skupieni to głównie obywatele zagraniczni, dyplomaci, pracownicy wojskowi oraz cywilni.

Szacuje się, że wśród 38 milionów mieszkańców tego kraju żyje zaledwie kilka tysięcy chrześcijan.

[link widoczny dla zalogowanych]

13 października 2017 r., w setną rocznicę ostatniego objawienia Matki Boskiej w Fatimie, wspólnota chrześcijańska w Afganistanie chciała poświęcić się Niepokalanemu Sercu Maryi i jednocześnie poświęcić kraj, w którym na chodzić na palcach, żyć i działać. Może wydawać się dziwne, że poświęciliśmy całkowicie islamski kraj Matce Bożej, ale Maryja jest matką wszystkich, nawet muzułmanów, którzy między innymi przynoszą Jej wielki szacunek. A jeśli jest matką wszystkich, Dziewica z pewnością będzie tkać układy pokojowe wśród swoich dzieci, nawet afgańskich ”. Taką perspektywę nadziei Agencji Fides z okazji Świąt Bożego Narodzenia przekazał ks. Giovanni Scalese, ksiądz odpowiedzialny za misję sui iuris w Afganistanie.

[link widoczny dla zalogowanych]

Afganistan został poświęcony Niepokalanemu Sercu Maryi w 2017 roku, kapłan, który dokonał konsekracji wyjaśnił dlaczego

Afganistan przeżywa trudne czasy, ale powierzono go opiece Niepokalanego Serca Maryi

Chociaż żaden Afgańczyk nie jest oficjalnie zarejestrowany jako katolik w Afganistanie, we włoskiej ambasadzie w stolicy Kabulu znajduje się katolicka kaplica pod wezwaniem Matki Bożej Opatrzności Bożej, do której cudzoziemcy przebywający w Kabulu mogą uczęszczać na Mszę św.

Ta kaplica jest również jedynym budynkiem chrześcijańskim w kraju, w którym 99,7 procent ludności to muzułmanie.

W 2017 r. o. Giovanni Scalese, który pełni funkcję kapelana w kaplicy, zorganizował ceremonię poświęcenia Matce Bożej Fatimskiej i Jej Niepokalanemu Serca i całego Afganistanu, a koncelebrował ją kapelan bazy NATO.

Zrobił to, ponieważ, jak powiedział, sytuacja w kraju stopniowo się pogarszała, więc ojciec Scalese schronił się w Matce Bożej jako „ostatnie schronienie”.

(...)

Po eskalacji sytuacji w Afganistanie w ostatnich tygodniach ks. Scalese wezwał do modlitwy za torturowany kraj. „Żyjemy w dniach wielkiego niepokoju, czekając na to, co się wydarzy” – powiedział Radiu Watykańskiemu w ubiegłą sobotę. „Moim apelem do słuchaczy Radia Watykańskiego jest modlitwa… Módlcie się, módlcie się, módlcie się za Afganistan! Dziękuję Wam!"

[link widoczny dla zalogowanych]

Po 100 latach kończy się obecność Kościoła katolickiego w Afganistanie

Po około 100 latach kończy się obecność Kościoła katolickiego w Afganistanie, gdzie władzę przejęli talibowie. Kraj ten opuścił jedyny ksiądz, który tam przebywał, włoski barnabita Giovanni Scalese - podała w czwartek agencja Ansa.

Od 2014 roku ksiądz Scalese był przełożonym misji katolickiej w Afganistanie i jednocześnie kapelanem włoskiej ambasady w Kabulu. Został ewakuowany do Rzymu wojskowym samolotem wraz z pięcioma zakonnicami. Przylecieli wraz z 14 niepełnosprawnych dzieci, którymi opiekują się siostry, a także z Afgańczykami, współpracownikami włoskiej dyplomacji i kontyngentu oraz działaczami i ich rodzinami.

"Dziękujemy Bogu za udany wynik operacji" - napisał barnabita w mediach społecznościowych. Zaapelował też: "Módlcie się dalej za Afganistan i jego naród".

Jak się podkreśla, wyjazd jedynego księdza katolickiego z Afganistanu oznacza koniec trwającej stulecie obecności Kościoła katolickiego w tym kraju.

Ansa przypomina, że w 1919 roku Włochy jako pierwsze państwo zachodnie uznało niepodległość Afganistanu i na znak wdzięczności otrzymały dwa lata później prawo do utworzenia w swojej ambasadzie w Kabulu kaplicy dla katolików z zagranicy. Była ona jedynym katolickim miejscem kultu w afgańskiej stolicy.

Pierwszy ksiądz przybył do Afganistanu w 1931 roku, gdy papież Pius XI powierzył tę misję barnabitom. Rangę ich obecności podniósł Jan Paweł II w 2002 roku, dokonując pierwszego kroku kanonicznego na rzecz utworzenia lokalnego Kościoła. Polski papież ustanowił tam "missio sui iuris", czyli misję, stanowiącą wstępny etap istnienia Kościoła na terenach, gdzie jest mało katolików lub też status polityczny terenu jest niepewny.

Ale, jak się przypomina, stale utrzymywały się poważne trudności. Kolejne afgańskie rządy tolerowały tę obecność jedynie jako punkt odniesienia dla cudzoziemców-katolików, czyli urzędników dyplomacji, żołnierzy. Jednocześnie zabroniły wszelkiej działalności ewangelizacyjnej wśród Afgańczyków.

66-letni ksiądz Scalese powiedział po powrocie do Włoch: "Przez cały czas pobytu w Kabulu w oczekiwaniu na odlot nie czuliśmy się osamotnieni; blisko z nami był zarówno Kościół, bo byłem w kontakcie z watykańskim Sekretariatem Stanu, jak i włoskie instytucje".

"Interesował się tą sprawą papież i ją śledził" - dodał.

Włoski ksiądz przyznał, że zakonnicom i jemu samemu bardzo trudno było opuścić Kabul. "Kilka dni temu podjęliśmy pierwszą próbę, ale bez rezultatu. Zbliżenie się do stołecznego lotniska było bardzo niebezpieczne" - podkreślił.

[link widoczny dla zalogowanych]

Inny wątek w temacie Afganistanu jest tu:

http://www.traditia.fora.pl/bracia-w-wierze-swiat-postepu,157/sila-przejmuja-wladze-w-afganistanie-kim-sa-talibowie,17359.html#83861

Ks. Sanavio: działanie Zachodu w Afganistanie to klęska ludzkości

Talibowie świętują rok zdobycia Kabulu

[link widoczny dla zalogowanych]

Afganistan jest zrujnowany z powodu przejęcia władzy przez talibów przed rokiem. Katolików nie ma już w stolicy tego kraju. Zakony, które niosły pomoc niepełnosprawnym zostały zmuszone do zakończenia działalności. „Afgańczycy są zagubieni i pozostawieni sami sobie. Nie ma wolności, a kryzys gospodarczy i humanitarny jest przerażający” – tak opisuje sytuację ks. Matteo Sanavio.

Rogacjonista był w Kabulu szefem centrum dla niepełnosprawnych dzieci, które działało przez 15 lat, a teraz zostało zamknięte. Podobny los spotkały ośrodki prowadzone przez barnabitów i Misjonarki Miłości. Stowarzyszenie „Dla dzieci Kabulu” łączyło we wspólnych działaniach siedem męskich i siedem żeńskich zgromadzeń zakonnych. Władze tolerowały ich niewidzialną obecność.

Teraz wszyscy podopieczni musieli wrócić do swoich rodzin. Ks. Sanavio koordynuje obecnie ich ratowanie i transport do Włoch dzięki korytarzom humanitarnym, we współpracy z Wspólnotą św. Idziego i Caritas oraz włoskim rządem.

„To był rok wstrząsów. Żaden katolik nie został w Kabulu. Inaczej ryzykowaliby śmierć z rąk talibów. Od fatalnego 15 sierpnia 2021 r. priorytetem było uratowanie wszystkich pracujących dla ośrodka, którzy inaczej byliby oskarżeni o współpracę z Zachodem” – mówi ks. Sanavio. Nie wszyscy są jeszcze bezpieczni. M.in. 8-letni chłopiec wciąż jest w Kabulu z babcią i czeka na połączenie z rodziną we Włoszech. W Afganistanie przebywa też nadal dziewięcioosobowa rodzina kucharza stowarzyszenia. Dziesięć osób zaginęło. „Po zamknięciu centrum koncentrujemy się teraz na wspieraniu rodzin, które przybyły do Włoch, aby mogły się zintegrować z naszą rzeczywistością” – powiedział duchowny.

Wiele rodzin zostało zmuszonych do emigracji do Pakistanu i Iranu. Wyrobienie paszportów i wiz to ogromny wydatek, a na dokumenty trzeba długo czekać. Łącznie ponad 7 tys. Afgańczyków złożyło wnioski o przyjazd do Włoch lub dołączenie do krewnych w innych miejscach. Fatalne jest położenie dzieci. 12,9 mln z nich potrzebuje pomocy humanitarnej i jest zagrożone śmiercią głodową. 28 proc. dziewcząt jest wydawanych za mąż przed ukończeniem 18 lat, a w 13 proc. rodzin przynajmniej jedno dziecko w wieku od 6 do 17 lat pracuje w trudnych warunkach.

Ks. Sanavio bardzo surowo ocenia działania Zachodu w sprawie Afganistanu. „Ten kraj opiera się na opium, leży na skrzyżowaniu handlu narkotykami i bronią w Azji. Talibowie robią na tym swoje interesy. Odpowiedzialnością Amerykanów i Zachodu jest łudzenie tej ludności, że inna przyszłość będzie możliwa. Nie doszacowali wpływu Talibów, albo, co gorsza, przewidzieli ich powrót i dla kwestii ekonomicznych lub geopolitycznych zgodzili się zapłacić tę cenę. „Niestety, gdy logika ekonomii i pieniądza bierze górę, człowieczeństwo schodzi na dalszy plan i zostaje tylko destrukcja. To klęska ludzkości” – podkreśla ks. Sanavio.

[link widoczny dla zalogowanych]